تاثير رهبري تحول‌آفرين و يادگيري سازماني بر كاهش سكوت سازماني (مورد مطالعه: كاركنان بانك سپه استان تهران)

اين پژوهش با هدف بررسي تاثير سبك رهبري تحول آفرين و يادگيري سازماني بر كاهش سكوت سازماني، در شعب بانك سپه استان تهران در سال 1393 انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي است . بدين سبب كه براي اثبات فرضيه هاي تحقيق، از نظرسنجي با افراد درگير مسئله (كاركنان بانك مورد نظر) استفاده شده است، روش تحقيق، توصيفي - همبستگي است. با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه گيري خوشه اي، تعداد 251 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع آوري داده ها، با استفاده از پرسشنامه استاندارد سبك رهبري باس وآووليو 2000 سازمان يادگيرنده واتكينس و مارسيك 1996 و پرسشنامه سكوت سازماني واكولا و بورادس 2005 انجام گرفت. در اين پژوهش براي پاسخ به فرضيه هاي تحقيق از تكنيكهاي تحليل عاملي تاييدي و مدلسازي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه متغيرهاي سبك رهبري تحولآفرين و يادگيري سازماني هر دو در كاهش سكوت سازماني موثر بوده اند و در مجموع توانسته اند 73/5 % از تغييرات سكوت سازماني را توضيح دهند. همچنين، با توجه به ضرايب مسير بدست آمده، ميتوان گفت كه سهم يادگيري سازماني در كاهش سكوت سازماني، بيشتر از رهبري تحول آفرين بوده است. بعلاوه، نتايج پژوهش نشان داد كه از ميان شاخص هاي مربوط به دو متغير اصلي، به ترتيب يادگيري در سطح سازماني، ملاحظات فردي، يادگيري تيمي، ترغيب ذهني، يادگيري فردي، انگيزش الهام بخش و نفوذ آرماني بيشترين تاثير را بر كاهش سكوت سازماني دارند.