رجحان هاي بانك مركزي و قاعده پولي بهينه در اقتصاد ايران بر اساس مدل هاي گذشته نگر

هدف اين مطالعه تعيين رجحان هاي بانك مركزي و قاعده بهينه سياست پولي در ايران با بهره گيري از روش كنترل بهينه است. بدين منظور فرض شد كه مقامات پولي مساله بهينه يابي را در چارچوب انتظارات گذشته نگر و با توجه به قيود ساختاري چهارگانه شامل معادله عرضه كل، تقاضاي كل، تقاضاي پول و مخارج دولت،حل مي كنند. ; پس از برآورد پارامترهاي معادلات ساختاري با استفاده از روش حداقل مربعات معمولي (OLS) و روش رگرسيون هاي به ظاهر نامرتبط (SUR) براي دوره زماني 13571395، رجحان هاي مقامات پولي براي تثبيت تورم، توليد و هموارسازي رشد حجم پول كه ميزان زيان رفاه اجتماعي را حداقل مي كنند، انتخاب شدند. ; نتايج بيانگر اين است كه بانك مركزي بايد انحراف رشد حجم نقدينگي و بعد از آن شكاف توليد را مدنظر قرار دهد. همچنين قاعده بهينه سياست پولي حاصله از رجحان هاي بهينه، بيانگر اين است كه بانك مركزي بايد به طور همزمان به تغييرات تورم، شكاف توليد، نرخ ارز واقعي، رشد مخارج دولت، رشد درآمدهاي نفتي و مالياتي واكنش نشان دهد.