نقش تعديل گري حمايت در رابطه بين كار عاطفي و عملكرد شغلي

ازآنجاكه رفتار سازماني نوين و عملكرد سازماني با پيچيدگي‌هايي روز افزون مواجه است، آشنايي بيشتر مديران و كاركنان سازمان ها با اين پيچيدگي‌ها و در نتيجه تلاش در راستاي افزايش عملكرد منابع انساني ضروري است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير كار عاطفي بر عملكرد شغلي با توجه به نقش تعديل گري حمايت سازماني، حمايت مديريت و حمايت همكار در سال 1396 در بين كاركنان يك سازمان عمومي در شهر مشهد انجام شده است. amp;nbsp;بدين منظور نمونه‌ اي شامل 376 نفر از كاركنان به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه اي انتخاب و به‌منظور جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه استانداردكار عاطفي، عملكرد شغلي، حمايت سازماني، حمايت مديريت و حمايت همكار توزيع شد. روايي محتوايي پرسش نامه با استفاده از نظر خبرگان و روايي سازه آن با استفاده از تحليل عاملي تأييدي مورد بررسي قرار گرفت. ضريب آلفاي كرونباخ بزرگ‌تر از70% براي سازه‌هاي مختلف پرسشنامه، پايايي آن را مورد تأييد قرار داد. از روش مدل سازي معادلات ساختاري براي آزمون فرضيه‌ها استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از اين بود كه اقدام عميق و سطحي به ترتيب برابر با amp;nbsp; 0.141 و 0.146 بر عملكرد شغلي اثر گذار هستند كه هر دو در سطح اطمينان 0.95 معنادار مي‌باشند. علاوه بر اين نتايج حاصل از بررسي نقش تعديل گر حمايت مديريت، حمايت همكار و حمايت سازماني نيز بيانگر تأييد نقش تعديل گري اين متغيرها در رابطه بين اقدام عميق و اقدام سطحي با عملكرد شغلي مي باشند.