تاثير برنامه آموزش كنترل قُلدري بر رفتارهاي ارتقاء‌دهنده سلامت نوجوانان قُلدر

زمينه و هدف: در سال هاي اخير رفتارهاي قلدري در ميان نوجوانان مدارس رو به افزايش بوده و نگراني هايي را براي روان شناسان، معلمان و خانواده هاي آن ها در سراسر جهان به همراه داشته است. لذا استفاده از روش هاي كنترل قلدري در مدارس حائز اهميت است. از اين رو هدف از پژوهش حاضر تاثير برنامه آموزش كنترل قلدري بر رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت نوجوانان قُلدر شهر تهران بود. روش كار: جامعه آماري دانش آموزان 12 تا 17 ساله مدارس دولتي شهر تهران را شامل مي شود. تعداد 40 نفر (20 نفر گروه كنترل و 20 نفر گروه آزمايش) به روش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. با بهره گيري از يك طرح آزمايشي پيش آزمونپس آزمون و پيگيري يك ماهه با گروه كنترل ابتدا پرسشنامه هاي قلدري هارتر و رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت بر روي هر دو گروه اجرا شد و سپس كاربندي آزمايشي آموزش كنترل قلدري در 8 جلسه بر روي گروه آزمايش اجرا و بعد از اتمام جلسات پس آزمون براي هر دو گروه ارائه شد. پس از آن پيگيري يك ماهه به اجرا درآمد. براي تحليل داده ها از روش تحليل واريانس چندمتغيري اندازه گيري مكرر به كمك نرم افزار SPSSV22 استفاده شد. نتايج: يافته ها نشان داد كه برنامه آموزشي كنترل قلدري به شيوه شناختيرفتاري بر رفتارهاي ارتقاي سلامت بين دو گروه در سه مرحله ارزيابي تفاوت معني داري ايجاد كرده است (05/0 #62;p). نتيجه گيري: بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش مي توان گفت آموزش كنترل قلدري بر رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت نوجوانان 12 تا 17 ساله اثربخش بوده و مي توان از اين آموزش جهت ارتقاي سلامت آن ها استفاده كرد و آگاهي والدين، معلمان، مديران و ساير متخصصان از اين آموزش ها مي تواند اثربخش باشد.