عنوان مقاله :
ارزيابي فعاليت ضد سرطاني متوتروكسات كونژوگه شده با دندريمر پلي آميدو آمين نسل 4 به صورت كوالانسي بر روي رده سلولي سرطاني MCF-7: يك مطالعه تجربي
عنوان به زبان ديگر :
EVALUATION OF ANTI-CANCER ACTIVITY OF COVALENTLY CONJUGATED METHOTREXATE TO POLYAMIDOAMINE GENERATION 4 DENDRIMER ON MCF-7 CANCER CELLS: AN EXPERIMENTAL STUDY
پديد آورندگان :
عابدي گبلو، فريدون دانشگاه تبريز- دانشكده علوم طبيعي - گروه زيست شناسي جانوري، تبريز، ايران , منصوري، بهزاد دانشگاه علوم پزشكي تبريز- مركز تحقيقات ايمونولوژي، تبريز، ايران , دهقان، غلامرضا دانشگاه تبريز- دانشكده علوم طبيعي - گروه زيست شناسي جانوري، تبريز، ايران
كليدواژه :
جذب سلولي , سميت , آپوپتوز , متوتروكسات , دندريمر
چكيده فارسي :
دندريمر پلي آميدو آمين ماكرومولكولي با شاخه هاي زياد، در مقياس نانو، و با گروه هاي آميني بسيار فعال در سطح خود است، كه به آن اجازه اتصال به دارو هاي ضد سرطاني، ازجمله متوتروكسات را مي دهد. هدف از مطالعه حاضر سنتز و بررسي خواص ساختاري كمپلكس دندريمر پلي آميدو آمين- متوتروكسات و سپس بررسي توانايي سميت سلولي كمپلكس سنتز شده بر روي رده سلولي سرطاني MCF-7 است.
مواد و روش كار
براي انجام اين مطالعه تجربي، ابتدا متوتروكسات به واسطه Ethyl-3-(3-dimethylaminopropyl)carbodiimide (EDC) به دندريمر نسل 4 متصل شد و سپس به وسيله طيف سنجي مادون قرمز تبديل فوريه و dynamic light scattering خواص ساختاري آن تعيين شد. جذب سلولي نانو ذرات به صورت كمي با استفاده از دستگاه فلوسايتومتري انجام گرفت. آزمون methylthiazol tetrazolium (MTT) و رنگ آميزي 4′,6-Diamidino-2-phenylindole dihydrochloride (DAPI) به ترتيب براي ارزيابي توانايي القاء سميت سلولي و آپوپتوز سلولي توسط دندريمر - متوتروكسات و متوتروكسات به فرم آزاد بر روي سلول هاي MCF-7 استفاده شد.
يافته ها
يافته هاي اين مطالعه نشان داد، كه كمپلكس دندريمر- متوتروكسات اندازه (30 ±7.29 نانومتر) و بار(5.35 ± 4.37 ). ميلي ولت) مناسب داشت. آناليز فلوسايتومتري نشان داد كه اتصال متوتروكسات به دندريمر پلي آميدو آمين، ميزان جذب سلولي را در مقايسه با دندريمر خالي، 18 درصد افزايش داد. نتايج سميت سلولي و رنگ آميزي هسته سلولي نشان داد، كه سميت سلولي و القاي آپوپتوز سلول هاي MCF-7 تيمار شده با دندريمر- متوتروكسات، نسبت به متوتروكسات آزاد كم تر بود.
بحث و نتيجه گيري
نتايج به دست آمده نشان داد كه اگرچه كمپلكس دنديمر- متوتروكسات جذب سلولي بيشتري داشت اما سميت سلولي و آپوپتوز كم تر از متوتروكسات آزاد بود.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Poly (amidoamine) dendrimer (PAMAM) is highly macromolecular at nanosize
with widely active amine groups on the surface that allows it to attach to the anti-cancer drugs such as
Methotrexate (MTX). This study aimed to synthesize and characterize PAMAM-MTX (dendrimer-
MTX) complex, then to evaluate the cytotoxic effect of the synthesized complex on MCF-7 cancer cells.
Materials & Methods: To perform this experimental study, initially, MTX was conjugated to the G4
dendrimer using Ethyl-3-(3-dimethylaminopropyl) carbodiimide (EDC), then it was characterized by
Fourier-transform infrared (FTIR) and dynamic light scattering (DLS). Quantitative cellular uptake of
nanoparticles was carried out using flow cytometry. The methylthiazol tetrazolium (MTT) and 4′, 6-
Diamidino-2-phenylindole dihydrochloride (DAPI) staining assays were used for evaluating the ability
of dendrimer-MTX and MTX in inducing cell cytotoxicity and apoptosis on MCF-7 cancer cells,
respectively.
Results: The results of this study illustrated that the dendrimer-MTX complex had optimal size (30 ±
7.29 nm) and zeta potential (5.35 ± 4.37 mV). Flow cytometry analysis revealed that the cellular uptake
was increased (18%) after conjugating MTX on the dendrimer compared to bare dendrimer.
Interestingly, cell cytotoxicity and DAPI staining results displayed lower cell cytotoxicity and apoptosis
for MCF-7 cells that were treated with dendrimer-MTX compared to free MTX.
Conclusion: The obtained data indicated that dendrimer-MTX complex had a higher cellular uptake,
but cell cytotoxicity and apoptosis were lower than free MTX.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
