تخمين پارامترهاي هيدروديناميكي آبخوان دشت اوان در نقاط نامشخص با استفاده از منطق فازي

ضرايب هيدروديناميكي آبخوان مهم‌ترين اطلاعات هيدروژئولوژيكي جهت توصيف ويژگي‌هاي هر آبخواني هستند و انجام اكثر پروژه‌ها و طرح‌هاي پژوهشي و اجرايي در هر آبخواني وابسته به وجود ضرايب هيدروديناميك دقيق و صحيح مي‌باشد. در اين تحقيق ضمن مطالعه كمي منابع آب زيرزميني دشت اوان مدل استنتاج فازي براي تعيين ضرايب هيدروديناميكي آبخوان تهيه شد. اين ضرايب عبارت‌اند از قابليت انتقال‌پذيري (T)، ضريب ذخيره (S) و ضريب هدايت هيدروليكي (K) كه يكي از راه‌هاي تعيين اين پارامترها انجام آزمايش پمپاژ است كه معمولاً بسيار پرهزينه بوده و انجام آن در اكثر مناطق، به‌ويژه مناطق خشك (به سبب افزايش عمق حفاري)، با محدوديت‌هاي زيادي مواجه است. منطق فازي بهترين وسيله جايگزين براي مدل‌سازي سيستم‌هايي است كه داراي پيچيدگي زياد بوده و داده‌هاي كافي از آن موجود نيست و يا اطلاعاتي كه در مورد آن‌ها در اختيار مي‌باشد مبهم و غيرصريح است. منطق فازي نيازي به ورودي‌هاي دقيق ندارد و به‌طور ماندگار به كارش ادامه مي‌دهد و مي‌تواند هر تعداد معقولي از ورودي‌ها را پردازش كند اما پيچيدگي سيستم با ورودي‌ها و خروجي‌هاي بيشتر به‌سرعت افزايش مي‌يابد و پردازشگرهاي توزيع‌شده باعث آسان شدن عمليات مي‌گردند. در اين تحقيق با بررسي لاگ‌هاي حفاري و آزمون‌هاي پمپاژ و همچنين جنس رسوبات پس از فازي سازي داده‌ها و ايجاد مدل استنتاج فازي، ضرايب هيدروديناميكي منطقه در نقاط نامشخص به دست آمد. يكي ديگر از اهداف اين تحقيق بررسي تغييرات مقادير ضرايب هيدروديناميكي آبخوان درگذر زمان است كه از اين طريق مي‌توان به هدف اصلي يعني پيش‌بيني اين اطلاعات در نقاط نامشخص دست‌يافت. پارامترهاي هيدروديناميكي مي‌توانند نسبت به زمان و مكان تغيير نمايند. تغييرات مكاني ناشي از تغييرات زمين‌شناسي محيط است، درصورتي‌كه تغييرات زماني آن ناشي از اثر تغذيه، تخليه و تراكم مي‌باشد.