بررسي مقايسه‌اي اثر آتروواستاتين بر تغييرات پروتيين واكنش‌گر C و ليپوپروتيين با تراكم كم به‌روش مرور سيستماتيك و متاآناليز

زمينه و هدف: ليپوپروتيين با تراكم كم، يكي از علل بيماري هاي عروق قلبي است. هدف اين پژوهش مقايسه ميزان تاثير آتروواستاتين بر كاهش ليپوپروتيين با تراكم كم و پروتيين واكنش گر C به روش مرور سيستماتيك و متاآناليز مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه سيستماتيك و متاآناليز با استفاده از كليد واژه هاي آتروواستاتين، كاهش ليپوپروتيين با تراكم كم و پروتيين واكنش گر C، و جستجو در پايگاه هاي Scopus و PubMed در فاصله فروردين ۱۳۸۲ تا اسفند ۱۳۹۷، ۹۰ مقاله شناسايي شدند كه در نهايت، ۲۰ مقاله وارد مرحله نهايي شدند. يافته ها: ميزان كاهش ليپوپروتيين با تراكم كم، توسط آتروواستاتين mg/dl ۵۱ بود (P 0.001، ۹۸/۴۸I۲=P). همچنين ميزان پروتيين واكنش گر C پيش از مصرف آتروواستاتين، برابر (۳/۰۳۰/۹۶)۱/۹۹ بود كه پس از مصرف به (۱/۴۳۰/۰۸)۰/۷۶ رسيده بود. نتايج متارگرسيون مطالعات بر حسب سن نشان داد كه در مطالعاتي كه سن نمونه ها كمتر بوده است ميزان ليپوپروتيين با تراكم كم، زياد بوده است و در مطالعاتي كه سن نمونه بيشتر بوده است ميزان ليپوپروتيين با تراكم كم، پايين بوده است. نتايج متارگرسيون مطالعات بر حسب حجم توده بدن و ارتباط كاهش ليپوپروتيين با تراكم كم، توسط آتروواستاتين، نشان داد كه در افرادي كه حجم توده بدن بيشتري داشته اند، ليپوپروتيين با تراكم كم آن ها بيشتر كاهش يافته است. نتيجه گيري: ميزان كاهش ليپوپروتيين با تراكم كم در افراد جوان و چاق، بهتر و سريع تر نسبت به افراد مسن و لاغر انجام مي شود. پيشنهاد مي شود كه همه افراد به ويژه بيماران قلبي، رژيم غذايي مناسب داشته باشند و ورزش منظم را در برنامه روزانه خود قرار دهند.