بررسي نقش سرمايه فكري بر روي رفتار نوآورانه با تأكيد بر نقش ميانجيگري اشتراك دانش (مورد مطالعه پژوهشكده هوا خورشيد)

در اقتصاد مبتني بر دانش، رفتارهاي نوآورانه به عنوان كليد نوآوري، نقش بسزايي در خلق ارزش‌هاي سازماني دارند و اين مساله در حوزه سازمان‌هاي تحقيقاتي وابسته به صنايع دفاع با توجه به نوع فعاليت، حائز اهميت است. هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش واسط اشتراك دانش در تاثير اجزاي سرمايه فكري بر رفتار نوآورانه در ميان كاركنان يكي از مجموعه‌هاي تحقيقاتي مي‌باشد. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه‌اي شامل 25 سؤال، استفاده شد. اين پرسشنامه ميان 80 نفر از كاركنان سازمان مورد مطالعه توزيع گرديد و جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از روش مدلسازي معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج پژوهش وجود رابطه ميان بعد انساني سرمايه فكري و رفتار نوآورانه از طريق بعد تجربه برگزيده اشتراك دانش و همچنين بعد ساختاري سرمايه فكري بر رفتار نوآورانه از طريق نقش ميانجي دو بعد رفتار اشتراك دانش را تاييد مي‌كند. در ادامه با توجه به اهميت نوآوري در اين سازمان ها و جهت تقويت آن بازگشت به ميدان و انجام مصاحبه هاي كيفي صورت پذيرفت و عوامل تاثير گذار بر متغيرها و ارتباط سيستمي آنها شناسايي شد تا با استفاده از اين نتايج و ارايه پيشنهادات كاربردي بتوان سازمان را در جهت تقويت اين روابط ياري نمود. نتايج تحليل سيستمي بيان گر نقش مهم خلاقيت فردي و لزوم توجه به آن جهت تقويت روابط موجود مي‌باشد.