تحليلي از نظام نوآوري فناورانه در توليد زيست‎فرآورده‎ها (با تمركز بر واكسن‎هاي انساني)

با توجه به اهميت راهبردي زيست‎‎فناوري در اقتصاد دنيا، ايران نيز از دو دهه پيش براي ورود به اين عرصه، سرمايه‎گذاري نموده و توفيقاتي را حاصل كرده است. اين پژوهش در نظر دارد تا بر مبناي ابعاد و كاركردهاي كليدي معرفي‎شده به تحليل تلاش‎هاي كشور در حوزه زيست‎فناوري با تمركز به توليد واكسن‎هاي انساني، هم‎چنين كيفيت تكامل نظام نوآوري فناورانه در اين مورد بپردازد. از اين‎رو اهميت زيست‎فناوري و وضعيت بازار آن در دنيا به‎اختصار، اشاره شده و سابقه‎اي از توليد واكسن در كشور، مطرح گرديده است. پس از بيان الزامات ورود كشور به اين عرصه، كاركردهاي نظام نوآوري مربوط، توسط روش نگاشت تاريخي داده‎ها، بررسي و به نتايج و اثرات مترتب بر هر كاركرد، اشاره شده است. در پايان، وضعيت نظام نوآوري فناورانه كشور در توليد واكسن از نظر سازوكارهاي مشوق و مسدودكننده، كاركردها و موضوعات سياستي مربوط در قالب روش دلفي، شناسايي و مورد تحليل قرار گرفته و به منظور مهار 8 سازوكار محدودكننده و تحريك 3 سازوكار مشوق شناسايي‎شده، 6 توصيه سياستي ارائه شده است.