انسجام‌بخشي كالبدي به محدودۀ مركزي شهر شيراز* ارائۀ راهكارهاي طراحي شهري به منظور افزايش انسجام كالبدي بر اساس نظريه‌ي پيچيدگي

انسجام كالبدي كيفيتي است كه در كالبد شهرهاي معاصر به سختي يافت مي‌شود. در پاسخ به اين مسأله، هدف اين پژوهش دستيابي به راهكارهاي طراحي شهري است كه با استفاده از آنها بتوان به كالبدي منسجم تر و پاسخگو به نيازهاي معاصر شهروندان دست يافت. در اين راستا، در قالب يك تحقيق كيفي و با مرور اسناد كتابخانه‌اي و پيمايش ميداني، اصول فرم شهر بر پايۀ نظريه‌ي سيستم‌هاي پيچيده در بافت تاريخي شهر شيراز مورد سنجش قرار مي‌گيرد تا از اين طريق امكان به‌كارگيري اين اصول به عنوان پايه‌اي نظري براي راهنماي طراحي مورد ارزيابي قرار گيرد. نتايج حاصل نشان مي‌دهد كه محدودۀ قديمي شهر شيراز بر اساس اصول فرم شهر در نظريۀ پيچيدگي از انسجام كالبدي برخوردار بوده و بنابراين اصول مذكور قابل تعميم به اين محدودۀ است و مي‌توان بر اساس آنها، راهكارهايي را براي افزايش انسجام كالبدي شهرهاي معاصر با توجه به شرايط زندگي امروز ارائه كرد.