ارزيابي احساس جمعي در مجتمع هاي مسكوني (مطالعه موردي: مجموعه مسكوني سعيديه همدان)

معماري جمعي به عنوان رويكردي نوين در معماري، با سه رويكرد سياسي، جامعه شناسانه و روان شناسانه مطرح شده است.در معماري جمعي، رويكرد روان شناسانه به عنوان تنها رويكرد مرتبط با طراحي جمعي، داراي شاخص مهمي به نام احساسجمعي است. تحولات جامعه مدرن امروزي نظير كوچكتر شدن خانواده ها سبب ساز كاهش احساس جمعي و عدم تمايل افرادبراي حضور در فضاهاي عمومي مجموعه هاي مسكوني گشته است، موضوعي كه با ايجاد انگيزش به كمك طراحي، برايحضور و مشاركت مردم در فضاهاي عمومي و بهره گيري از تسهيلات و كيفيت اين فضاها مي تواند فزوني يابد. در اين پژوهشبا استفاده از شيوه تحقيق كيفي، به مطالعه و جمع آوري اطلاعات پرداخته و با استفاده از مشاهده و مصاحبه، در نمونه انتخابشده )از طريق نمونه گيري هدفمند( و تطبيق آن با جدول طراحي استخراج شده، اين نتيجه حاصل شد كه اقليم و فرهنگ بهعنوان دو عامل مهم در نگاه جمعي به مسكن در همدان شناخته مي شوند.