تحليل و بررسي نظريه پيرنيا درباره رون اصفهاني در فضاي شهري و معماري سنتي اصفهان

رون معماري يكي از نظريات مطرح پيرنيا است كه معماري سنتي اصفهان و ميدان نقش جهان را به دليل شرايط اقليمي،در راستاي مشخصي مي داند. هدف اين پژوهش بررسي ميزان درستي آن است تا ضمن نقد و بررسي يكي از نظرات پيرنياو شناخت زواياي ديگري از معماري و شهرسازي سنتي ايران، بتوان شرايط اقليمي اصفهان را نيز از نظر طراحي معماريشناسايي نمود. آيا به راستي ميدان نقش جهان با درنظرگرفتن رون اصفهاني و شرايط اقليمي طراحي گرديده و معماري سنتياصفهان در راستاي اين رون است؟ در اين پژوهش با روشي كيفيتحليلي به بررسي اقليم و نظرات مختلف درباره راستايميدان و عوامل مؤثر بر آن پرداخته شد و با روشي كمّي، فراواني خانه هاي تاريخي اصفهان در اين جهت گيري به دست آمد.نتايج نشان مي دهد كه اقليم تأثير چنداني بر جه تگيري ميدان نداشته و اگرچه رون اصفهاني بهترين جهت گيري براياصفهان است، اما اين راستا در معماري سنتي اصفهان از فراواني چنداني برخوردار نمي باشد.