ارزيابي آسيب‌پذيري آب زيرزميني دشت مياندوآب به نيترات با استفاده از الگوريتم ژنتيك

براي پاك‌سازي آب‌هاي زيرزميني آلوده و مصرف مجدد آن، اغلب بايد وقت و هزينه زيادي صرف شود و يافتن منبع آبي جايگزين هميشه امكان‌پذير نيست. محدوده مطالعاتي مياندوآب به عنوان مهم‌ترين دشت حوضه درياچه اروميه يكي از مناطق مهم كشاورزي كشور، در معرض خطر آلودگي به نيترات قرار گرفته است. لذا بررسي مناطق آسيب‌پذير آبخوان اين منطقه با روش مناسب از اهميت بالايي برخوردار است. در اين تحقيق ابتدا از روش دراستيك معمولي، آسيب‌پذيري دشت مياندوآب براي بررسي مناطق در معرض آلودگي استفاده شد. سپس براي بهينه‌سازي روش دراستيك با استفاده از الگوريتم ژنتيك، تابع هدفي به الگوريتم ژنتيك تعريف شد و وزن‌هاي بهينه پارامترهاي دراستيك با بيشينه كردن تابع هدف بدست آمد. داده‌هاي غلظت نيترات و شاخص همبستگي آن با آسيب‌پذيري براي بررسي صحت‌سنجي روش‌هاي ارائه شده به كار برده شد. شاخص همبستگي نشان داد كه دراستيك بهينه شده با استفاده از الگوريتم ژنتيك، شاخص همبستگي بالاتري با نيترات داشته و نتيجه بهتري نسبت به دراستيك معمولي براي منطقه ارائه داده است. نقشه بهينه شده با استفاده از روش الگوريتم ژنتيك نشان مي‌دهد كه حدود 18، 11، 28، 26 و 17 درصد از دشت به ترتيب در مناطق با آسيب‌پذيري خيلي كم، كم، متوسط، زياد و خيلي زياد واقع‌شده‌اند.