پديد آورندگان :
نيكبخت نصرآبادي، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي پرستاري داخلي جراحي , نواب، الهام دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي مراقبت هاي ويژه , شالي، محبوبه دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي مراقبت هاي ويژه , اسماعيلي، مريم دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي مراقبت هاي ويژه , جولائي، سودابه دانشگاه علوم پزشكي ايران - مركز تحقيقات مراقبتهاي پرستاري
كليدواژه :
تحليل مفهوم , دروغ مصلحتآميز , اخلاق , پرستار
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: دروغ مصلحتآميز يكي از چالش‌هاي اجتناب‌ناپذيري است كه در طي فرآيند مراقب از بيمار، باعث ايجاد دوراهي‌هاي اخلاقي مي‌شود. مفهوم دروغ مصلحتآميز در مراقبت، انتزاعـي و مبهم است. اين مطالعه با هدف تحليل مفهوم دروغ مصلحتآميز در فرآيند مراقبت از بيمار با استفاده از روش هيبريد انجام گرفته است.
روش بررسي: در اين مطالعه، از سه مرحله تحليل مفهوم مدل هيبريد استفاده شد. در مرحلـه نظـري مقـالات مـرتبط در پايگـاه‌هـايPubMed ،CINAHL، ScienceDirect، Scopus، Scholar Google،SID و Magiran در محدوده سال‌هاي 1980 تا 2018 با كليدواژه‌هاي حقيقت‌گويي، دروغ مصلحتآميز، مراقبت و فريب به فارسي و انگليسي مورد جستجو قـرار گرفتنـد. در مرحله كـار در عرصه مصاحبه‌هـاي نيمـه سـاختار يافته با پرستاران بـه عمـل آمـد. در مرحله آخر با تركيب دو مرحله قبل، تحليل نهايي انجام يافت.
يافته‌ها: در مرحله نظري، مشخصههاي عدم آسيب‌رساني، بدون انگيزه شخصي و استفاده در موقعيت ضروري مشخص شد. در مرحله كار در عرصه، در تحليل داده‌ها سه طبقه اصلي «حلاوت حقيقت تلخ»، «جملات بدون آسيب جهت پيشگيري از آسيب» و «آرامش‌دهنده موقت تا تعادل موقعيت» به دست آمد. تلفيق مفاهيم استخراج شده از مرحله نظري و كار در عرصه، دروغ مصلحتآميز در فرآيند مراقبت از بيمار را اين‌گونه تعريف مي‌كند: «يك تصميم اخلاقي بدون انگيزه شخصي است كه در موقعيت‌هاي نامتعادل رويارويي با حقيقت تلخ، جهت پيشگيري از آسيب‌هاي قابل پيش‌بيني به بيمار انتخاب مي‌شود.».
نتيجه‌گيري: اگرچه تعريفي از دروغ مصلحتآميز براساس مراحل سه گانه ياد شده به دست آمد، اما توسعه هرچه بيش‌تر اين مفهوم مستلزم نگاه عميق به فضاي فرهنگ ايراني اسلامي كشور ايران است. بنابراين انجام بررسي‌هاي بيش‌تر در ساير مراكز درماني كشور پيشنهاد مي‌شود.
چكيده لاتين :
Background & Aim: White lie is one of the inevitable challenges that
creates an ethical dilemma during the patient care process. White lie
remains an abstract concept in caring process. The aim of this study
was to analyze the concept of white lie in the caring process using a
hybrid model.
Methods & Materials: A hybrid model of concept analysis including
three phases was used in this study. In the theoretical phase, different
databases including PubMed, CINAHL, Scopus, Science Direct, Google
scholar, SID and Magiran were searched for finding relevant articles
published in 1980-2018. The keywords were truth, white lie, care and
deception (in Persian and English). In the fieldwork phase, semistructured in depth interviews were conducted with nurses. In next step,
by combining the two previous stages, the final analysis was performed.
Results: In the theoretical phase, the attributes of the concept were
determined, including “harmlessness”, “without personal motivation”
and “use in compulsion situations”. In the fieldwork phase, three main
categories such as “the sweetness of the bitter truth”, “harmless
sentences to prevent harm” and “temporary relief to balance the
situation” were identified from the data analysis. By merging the
concepts extracted from the theoretical and fieldwork phases, “white
lie in the patient care process” was defined as “an ethical decision
without personal motivation, which is chosen in unstable situations to
prevent predictable harms to the patient in facing the bitter truth”.
Conclusion: Although a definition of white lie was developed based on
the above three phases, the further development of this concept
requires a deeper look at the Iranian-Islamic culture. Therefore, further
research is recommended in other medical centers in the country.
