وضعيت آلارم هاي مانيتورينگ فيزيولوژيك و خستگي از آلارم پرستاران در بخشهاي مراقبت ويژه قلبي

Physiologic monitor alarm status and nurses’ alarm fatigue in coronary care units

زمينه و هدف: مانيتورينگ بيماران در بخش­هاي مراقبت ويژه قلبي به نظر اقدامي غيرتهاجمي و بي‌خطر است؛ اما مي­ تواند پيامدهاي غيرعمدي فاجعه باري را به دليل ايجاد خستگي از آلارم در پي داشته باشد. اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت آلارم­ هاي سيستم­هاي مانيتورينگ و خستگي از آلارم پرستاران انجام گرفته است. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي توصيفي، در فاصله دي تا اسفند 1397 در بخش­هاي مراقبت ويژه قلبي يكي از بيمارستان­هاي استان فارس انجام گرفته است. وضعيت آلارم­ هاي 24 دستگاه مانتيورينگ طي 100 ساعت و براي 100 بيمار تحت مانيتورينگ فيزيولوژيك مورد مشاهده قرار گرفت. بيماران تحت مانيتورينگ به صورت دردسترس و مستمر وارد مطالعه شدند. همچنين 62 پرستار شاغل در 5 بخش مراقبت ويژه قلبي به صورت سرشماري، پرسشنامه خستگي از آلارم را تكميل نمودند. داده­ هاي حاصل از مشاهده و نيز پرسشنامه­ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آمار توصيفي مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: آلارم­هاي صوتي دستگاه­هاي مانيتورينگ خاموش و تنها آلارم­هاي بصري قابل ثبت بود. در آلارم‌هاي بصري ثبت شده طي 100 ساعت، تعداد 131 آلارم (53/47%) تكنيكي، 40 آلارم (16/33%) كاذب و 38 آلارم (15/51%) از نوع مزاحم بود. آلارم واقعي يا حقيقي 36 آلارم (14/69%) بود. ميانگين و انحراف معيار نمره خستگي از آلارم پرستاران (7/52) 21/04 بود و 50% پرستارها نمره خستگي بالاتر از حد متوسط داشتند. نتيجه‌گيري: خاموش شدن آلارم­هاي صوتي مي­تواند منجر به ايجاد خطرات جدي براي بيماران شود. همچنين نسبت بالاي تعداد آلارم­هاي تكنيكي، مزاحم و كاذب مي­تواند منجر به خستگي از آلارم پرستاران شود. اتخاذ راهكارهايي با توجه به دستورالعمل ­هاي استاندارد به منظور كاهش اين آلارم­ها و نيز نظارت بر سيستم­هاي مانيتورينگ­هاي فيزيولوژيك در بيمارستان­ها ضروري است. عدم توجه به اين مسايل منجر به خستگي از آلارم پرستاران مي­ شود كه خود تبعات متعدد همچون به خطر افتادن ايمني بيماران را در پي دارد.

Background & Aim: Patient monitoring in cardiac intensive care unit (CICU) is considered to be non-invasive and safe, but it can cause unintentional catastrophic consequences due to the alarm fatigue. The aim of the study was to determine the status of monitoring system alarms and nurses’ alarm fatigue. Methods & Materials: This descriptive, cross-sectional study was carried out in cardiac intensive care units of a hospital in Fars province from January to March 2019. The alarm status of 24 monitoring devices was observed for 100 hours in 100 patients under the physiological monitoring. Patients under monitoring were included in the study using a continuous and convenience sampling. Also, 62 nurses working in five CICUs of this hospital completed the alarm fatigue questionnaire (through census). The data obtained from the observation and the questionnaires were analyzed by the SPSS software version 16 using descriptive statistics. Results: The auditory alarms of monitoring devices were turned off and only visual alarms could be recorded. In the visual alarms recorded during 100 hours, 131 alarms (53.47%) were technical, followed by the false, nuisance, and ultimately real or actual alarms with rates of 40 (16.33%), 38 (15.51%) and 36 (14.69%), respectively. The mean (and standard deviation) score of alarm fatigue among nurses was 21.04 (7.52), and the alarm fatigue score for %50 of nurses was higher than the average score. Conclusion: Turning off the auditory alarms can lead to serious risks to patients. Also, a high proportion of technical, nuisance, and false alarms can cause alarm fatigue in nurses. Adopting solutions in accordance with standard guidelines and checking physiological monitoring devices in hospitals are necessary in order to reduce false, nuisance, and technical alarms. Failure to pay attention to these issues leads to the alarm fatigue among nurses, which itself results in numerous consequences such as compromising the patients’ safety.