پديد آورندگان :
يارمحمدي، حامد دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه - مركز تحقيقات عوامل محيطي موثر بر سلامت، كرمانشاه , يارمحمدي، سودابه دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه - مركز تحقيقات عوامل محيطي موثر بر سلامت، كرمانشاه , نيك سيما، حسن دانشگاه علوم پزشكي ايران - مركز تحقيقات علوم مديريت و اقتصاد سلامت، تهران , خمر، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي زابل - گروه بهداشت حرفه اي، زابل , ماري ارياد، حسين دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت، ياسوج , پورصادقيان، محسن دانشگاه علوم پزشكي تربت حيدريه - مركز تحقيقات علوم بهداشتي، تربت حيدريه
كليدواژه :
اسكلتي و عضلاني , رانندگان , مرورسيستماتيك , متاآناليز
چكيده فارسي :
مقدمه: به هر گونه اختلال يا آسيب سيستم اسكلتي –عضلاني كه ممكن است در اثر شغل به وجود آمده باشد يا به وسيله آن تشديد گردد، اختلالات اسكلتي عضلاني گفته مي شود كه يكي از دلايل مهم آسيب هاي شغلي و ناتواني در كشورهاي پيشرفته و در حال توسعه هستند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان شيوع اختلالات اسكلتي - عضلاني در رانندگان جهت دست يابي به نتايجي كامل با قدرت آماري بالا، با استفاده از روش متاآناليز انجام شد.
روش كار: مطالعه حاضر متاآناليز و مرور سيستماتيك است كه در اين مطالعه مقالات از پايگاه هاي اطلاعاتي ملي و بين المللي ،Scientific Information Database (SID) ، Google Scholar ، Science Direct ،,Scopus PubMed (با استفاده از واژه MESH)، Pre Quest،, Iran MediX, SID, MedLib و با استفاده از واژه هاي كليدي فارسي شامل شيوع، اسكلت-عضلاني رانندگان و هم چنين كليد واژه هاي انگليسي شامل Prevalence، Musculoskeletal، Drivers استخراج گرديد. بازه زماني در انتخاب مقالات از سال 2000 تا 2017 بود. آناليز داده ها با استفاده از متاآناليز (مدل اثر تصادفي) انجام شد. جهت محاسبه عدم تجانس از شاخص هاي I2 و Q كوكران و هم چنين كليه تحليل هاي آماري با استفاده از نرم افزار STATA نسخه 14 استفاده گرديد.
يافته ها: در نهايت 22 مقاله وارد مطالعه شدند. كل حجم نمونه مورد بررسي 7706 نفر با ميانگين 350 نفر در هر مطالعه بود. ميزان شيوع اختلالات اسكلتي - عضلاني در اندام هاي مختلف رانندگان به اين ترتيب درگردن، شانه، مچ / دست و آرنج در اين مطالعه به ترتيب 26.19٪ (با فاصله اطمينان14.30-38) ،18.07 ٪ (با فاصله اطمينان10.16-25.99) و 5.75٪( با فاصله اطمينان 3.22-8.27) بود. بيش ترين شيوع مربوط به اختلال ناحيه تحتاني كمر(41.63) با (فاصله اطمينان50.17-33.09) و كم ترين شيوع مربوط به اختلال آرنج (7.45) با (فاصله اطمينان9.43-5.46) بود. سطح معناداري 0.05 براي تحليل در نظر گرفته شد.
نتيجه گيري: نتايج اين بررسي نشان مي دهد شيوع اختلالات اسكلتي – عضلاني ناشي از رانندگي در ناحيه كمري، گردني و شانه در ميان رانندگان در سطح بالايي قرار دارد. هم چنين با توجه به سطح بالاي شيوع، افزايش شيوع اين اختلالات در رانندگان پيش بيني مي گردد.جهت كنترل و كاهش اين اختلالات، طراحي مناسب صندلي و تجهيزات خودرو ها، انجام معاينات دوره هاي رانندگان، انجام ورزش مناسب و در نظر گرفتن زمان استراحت كافي نسبت به ساعات كاري در شبانه روز، پيشنهاد مي شود. هم چنين برنامه هاي آموزش ارگونومي و بهداشت حرفه اي جهت كاهش ريسك ابتلا به اختلالات اسكلتي- عضلاني مرتبط با رانندگي توصيه مي گردد.
چكيده لاتين :
Introduction: Work-related musculoskeletal disorders (WMSDs) are any disorders or injuries to the musculoskeletal system due to working procedure or conditions. WMSDs is one of the main causes of occupational injuries and disability in advanced and developing countries. The present study was conducted to evaluate the prevalence of musculoskeletal disorders in drivers in order to achieve complete results with high statistical power, using meta-analysis method.
Material and Methods: This study is a systematic review and meta-analysis. In this study, the articles extracted from national and international databases, including Scientific Information Database (SID), Science Direct, PubMed (using the word MESH), Pre Quest, Scopus, Google Scholar, Iran Medix, SID, and MedLib. The main keywords for the search were Prevalence، Musculoskeletal and Drivers. The time for selecting articles was from 2000 to 2017. Data were analyzed using meta-analysis (random effect model). I2 and Q indexes were used to calculate heterogeneity. All statistical analysis was performed using STATA 14 software.
Results: In this study, 22 articles were entered into the meta-analysis process. The sample size was 7706 people with mean of 350 people in each study. The prevalence of musculoskeletal disorders in different organs of drivers was as follows: 26.19% (CI: 38-14.30), 18.07% (CI: 25.99-10.16), and 5.75% (CI: 8.27-3.22) in neck, shoulder, wrist / hand, and elbow respectively. The highest prevalence was related to low back pain 41.63% (confindence Interval (CI): 33.09-50.17), and the lowest prevalence was related to elbow disorder 7.45% with (CI: 95.46-9.43). The significance level was set at 0.05.
Conclusion: The results of this study show that the prevalence of pains in the back, neck, and shoulder are high among drivers. Also, due to the high prevalence of predicting the incidence of impaired driving. in order to control and reduce these disorders, appropriate design of seats and equipment of vehicles, conducting periodic examinations of drivers,performing proper exercise, and considering adequate rest time in working hours are recommended. Ergonomics and occupational health education programs are also recommended to reduce the risk of developing musculoskeletal disorders associated with driving.
