مقايسه تأثير فيزيوتراپي پيوسته و متناوب بر درد و عملكرد افراد مبتلا به استئوآرتريت متوسط زانو: كارآزمايي باليني تصادفي شده مقدماتي

Comparing the Effect of Continues and Intermittent Physiotherapy on the Pain and Function in Moderate Knee Osteoarthritis; A Pilot Randomized Clinical Trial Study

استئوآرتريت، شايع‌ترين بيماري مفصلي مي‌باشد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه تاثير فيزيوتراپي پيوسته و متناوب بر ميزان درد و عملكرد افراد مبتلا به استئوآرتريت متوسط زانو انجام شد. مواد و روش‌ها در اين مطالعه كارآزمايي باليني، 20 بيمار مبتلا به استئوآرتريت متوسط زانو به صورت تصادفي در دو گروه فيزيوتراپي پيوسته و متناوب تقسيم شدند. درمان مشابه شامل 10 جلسه فيزيوتراپي در گروه‌ها انجام گرديد؛ به طوري كه فركانس درمان در گروه پيوسته، 6 جلسه در هفته و در گروه متناوب، 3 جلسه در هفته بود. ارزيابي قبل، بلافاصله بعد و يك ماه بعد به وسيله پرسش‌نامه‌هاي Knee injury and Osteoarthritis Outcome Score (KOOS)، Intermittent and Constant Osteoarthritis Pain (ICOAP)، آزمون‌هاي 6 دقيقه‌اي راه رفتن، برخاستن و راه رفتن و مقياس ديداري درد (Visual analogue scale يا VAS) صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي Independent t و Repeated measures ANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها به جزء نمره فعاليت روزانه از مقياس KOOS كه در گروه پيوسته بلافاصله (048/0 = P) و يك ماه بعد (030/0 = P) به طور معني‌داري كمتر از گروه متناوب بود، دو گروه تفاوت معني‌داري در مراحل ارزيابي نداشتتد (050/0 < P). نمره آزمون‌هاي 6 دقيقه‌اي راه رفتن (046/0 = P)، برخاستن و راه رفتن (040/0 = P)، درد مداوم (006/0 = P)، علايم (020/0 = P)، درد (003/0 = P) و كيفيت زندگي (010/0 = P) مربوط به مقياس KOOS در گروه پيوسته پس از 10 جلسه تفاوت معني‌داري را نشان داد. همچنين، در اين گروه اختلاف معني‌داري در نمره فعاليت روزانه و درد در VAS (002/0 = P) پس از جلسه دهم و يك ماه پيگيري نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد. در گروه متناوب نيز نمره درد در مقياس VAS (010/0 = P) و درد مداوم (030/0 = P) پس از ده جلسه و يك ماه پيگيري و نمره علايم و فعاليت روزانه (030/0= P) پس از ده جلسه نسبت به قبل از مداخله اختلاف معني‌داري داشت. نتيجه‌گيري به نظر مي‌رسد، فيزيوتراپي پيوسته و متناوب در كوتاه مدت، تفاوتي در بهبود درد و عملكرد افراد مبتلا به استئوآرتريت متوسط زانو ندارند و درمانگر مي‌تواند فركانس درمان را بر اساس ترجيح فرد و محدوديت‌هاي زماني شركت در جلسات درماني تنظيم نمايد. شايد درمان روزانه پيوسته براي كاهش درد و درمان متناوب براي آثار ماندگارتر مناسب‌تر مي‌باشد.

Introduction: Osteoarthritis is the most common type of joint disorder. The present study compared the effects of continuous and intermittent physiotherapy on the pain and function of the individuals with moderate knee osteoarthritis. Materials and Methods: This randomized clinical trial study included 20 patients with moderate knee osteoarthritis randomly assigned into continuous and intermittent physiotherapy groups. The intervention was exactly the same for both groups including 10 sessions of conventional physical therapy. The treatment frequency was 6 and 3 sessions per week for continuous and intermittent groups, respectively. Using Knee injury and Osteoarthritis Outcome Score (KOOS) and Intermittent and Constant Osteoarthritis Pain (ICOAP) questioners, 6-minute-walking test, timed get up and go test, pain based on visual analogue scale (VAS), and function were assessed before, after 10 sessions, and after one month of follow up. The outcome was analyzed using independent t-test and, repeated measures ANOVA. Results: Prior to the study, there was no significant difference between groups (P > 0.05). At the end of the 10th treatment session (P = 0.048), and after 1 month of follow up (P = 0.030), only the daily activity subscale of the KOOS questionnaire was significantly less in the continuous group. The records of 6-minute-walk test (P = 0.046), timed get up and go test (P = 0.040), continuous pain (P = 0.006), symptoms (P = 0.020), pain (P = 0.003), and quality of life (P = 0.010) subclasses of KOOS improved significantly in continuous group. After one month of follow up, daily activity subclass and pain based on VAS score were significantly better than baseline records (P = 0.002). In intermittent group, pain based on VAS score (P = 0.002) and continuous pain (P = 0.030) improved significantly after 10th session and follow up period). Conclusion: It seems that the frequency of the treatment sessions has no significant effect on the treatment results in short term. Thus, the physiotherapist may take the subject's preference and their time limitations for scheduling the sessions. Continuous intervention may probably be the better choice to reach better results while intermittent protocol may result in more lasting effects.