مؤلفه‌هاي زيبايي‌شناسي رئاليسم و بازتاب آن در چند تابلو از «گوستاو كوربه»

رئاليسم به مثابه جرياني در هنر نقاشي حضور خود را در دهه‌هاي اول و دوم قرن نوزدهم اعلام كرد. بنيانگذار اين نحله هنري، نقاش سنت‌شكن فرانسوي «گوستاو كوربه» بود. هنرمندان رئاليسم با گسست از قواعد معهود هنرمندان زمانه خود و عطف‌توجه به موضوعات روزمره مردم، بروز شور اجتماعي، نگاه نقادانه به طبقات بالاي جامعه و نهايتاً انعكاس زندگي واقعي مردم به دور از رؤياپردازي‌ها و اغراق‌هاي رمانتيك، مؤلفه‌هاي زيبايي‌شناسانه خود را بنا نهادند و به سبب همين گرايش جامعه محور، با اقبال عامه مخاطبين روبرو شدند. به تعبيري ماهيت عينيت‌گرايانه و اجتماع محور رئاليسم، زمينه‌هاي حضور زنده و پايدار آن را تا زمانه معاصر نيز تداوم بخشيده است. از اين منظر بررسي مؤلفه‌هاي زيباشناسي ياد شده خاصه در هنر نقاشي و بيان بازتاب آن در آثار «گوستاو كوربه» از آن حيث واجد موضوعيت است كه خصايص زيباشناختي رئاليسم بيش از عناصر زيباشناسي نقاشي‌هاي آبستره و معاصر مورد توجه مخاطبين عام جامعه ما قرار گرفته است. نوشته‌هايي از اين دست مي‌تواند بستر و زمينه‌اي مناسب جهت ورود علاقمندان هنر به آثار مدرن‌تر را فراهم آورد. در پژوهش حاضر ضمن معرفي تاريخچه‌اي از رئاليسم و بيان مختصات زيبايي‌شناختي آن، تلاش مي‌شود شماري از برجسته‌ترين تابلوهاي «گوستاو كوربه» از جمله «سنگ شكنان»، «تدفين در اورنان» و «خانم‌هاي دهكده» از روزنه مؤلفه‌هاي زيبايي شناسي رئاليسم مورد بررسي قرار ‌گيرد.