عنوان مقاله :
تاثير آموزش مبتني بر الگوي توانمندسازي خانواده محور بر رفتارهاي خود مراقبتي زنان مبتلا به بياختياري استرسي ادرار
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Education Based on Family-Centered Empowerment Model on the Self-Care Behaviors of the Women Suffering from Stress Urinary Incontinence
پديد آورندگان :
كلبادي نژاد، ناديا دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندرگز - گروه پرستاري , حسن پور، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد گناباد - گروه پرستاري , محمودي، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندرگز - گروه پرستاري , اياسي، ميترا دانشگاه علوم پزشكي مازندران - گروه پرستاري
كليدواژه :
الگوي توانمند سازي خانواده محور , بي اختياري استرسي ادرار , زنان , رفتارهاي خودمراقبتي
چكيده فارسي :
مقدمه: بي اختياري استرسي ادرار يكي از مشكلات شايع بهداشتي زنان ميباشد كه اغلب از خانواده پنهان شده و به دليل عدم مراجعه و پيگيري بيماران به صورت مزمن درآمده و پيامدهاي منفي روي جنبه هاي مختلف سلامتي به جا گذاشته است. يكي از راه هاي ارتقاي سطح سلامتي، توجه به سطح رفتارهاي خودمراقبتي افراد است. لذا در اين مطالعه تاثير آموزش مبتني بر الگوي توانمندسازي خانواده محور بر رفتارهاي خود مراقبتي زنان مبتلا به بي اختياري استرسي ادرار مورد بررسي قرار گرفته است.روش كار: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني تصادفي شده است. پس از نمونه گيري به روش در دسترس، 64 آزمودني به صورت تصادفي بلوكه چهارتايي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. براي گروه مداخله آموزش مبتني بر الگوي توانمندسازي خانواده محور براساس مراحل چهارگانه (تهديد درك شده، ارتقاي خودكارآمدي، عزت نفس و ارزشيابي) از طريق بحث گروهي، نمايش و آموزش مشاركتي اجرا شد. ابزارهاي پژوهش شامل فرم هاي اطلاعات جمعيت شناختي و اطلاعات پايه بيماري و همچنين پرسشنامه ارزيابي رفتارهاي خودمراقبتي زنان مبتلا به بي اختياري استرسي ادرار بود. پرسشنامه ها قبل و بعد از مداخله تكميل و داده ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي و نرم افزار spss نسخه بيست آناليز شدند.يافته ها: آزمون هاي آماري نشان داد كه دو گروه مداخله و كنترل از نظر اطلاعات جمعيت شناختي و شدت بي اختياري همسان بودند. بر اساس آزمون تي مستقل ميانگين نمره كل رفتارهاي خود مراقبتي آزمودني ها قبل از مداخله در دو گروه مداخله و كنترل اختلاف آماري معني داري را نشان نداد(p=0/213) اما بعد از مداخله اين اختلاف معني دار بود (0/001p< ). همچنين ميانگين نمره كسب شده از حيطه هاي مختلف رفتارهاي خود مراقبتي شامل (كنترل ادرار، بهداشت فردي، رژيم ضد يبوست و اجراي ورزش كف لگن) آزمودني ها قبل از مداخله در دو گروه آزمون و شاهد با آزمون آماري تي مستقل اختلاف آماري معني داري را نشان نداد، اما بعد از مداخله اختلاف آماري معني داري مشاهده شد.نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه آموزش مبتني بر الگوي توانمندسازي خانواده محور با تاكيد بر خود بيمار و مشاركت اعضاي خانواده در ارتقاي رفتارهاي خود مراقبتي زنان مبتلا به بي اختياري استرسي ادرار موثر بوده است. بنابراين پيشنهاد مي شود تيم بهداشتي درماني از اين الگو به عنوان راه كار مناسب براي حمايت زنان غير بستري و ساكن در جامعه و تقويت سازگاريشان با شرايط موجود استفاده كنند.
چكيده لاتين :
Introduction: Stress urinary incontinence (SUI) is a common health problem in women which is not revealed to the family most of the times. One of the ways for promoting the health level is taking into account the individuals’ level of self-care behaviors which was examined in this study. SO in this study, the impact of family-centered empowerment model on quality of life in women with stress urinary incontinence is discussed.
Methods: This study is a randomised clinical trial. Sampling was done through convenience sampling method, the subjects (N=64) were divided into intervention and control groups, using the blocked random method. For the intervention group, the interventions based on family-centered empowerment model which included four stages (perception of threat, problem solving, educational participation and evaluation) were performed using group discussion, representation, and training participation. Research tools included questionnaires of demographic and disease information, and researcher-made questionnaire of self-care behaviors for women with urinary incontinence.
Results: The total score of self-care behaviors after intervention was 55.90 in the intervention group and 42.75 in the control group. The independent t-test showed a significant difference after intervention between the two groups (P = 0.001).
Conclusions: The results of the study indicated that the intervention based on the family-centered empowerment model has been effective in the promotion of the self-care behaviors of the women suffering from the stress urinary incontinence. Therefore, it is suggested that the health team uses this model as an appropriate solution so as to support the non-hospitalized women living in the society and enhance their adjustment with the available conditions.
Keywords: Family-Centered Empowerment Model, Stress Urinary Incontinenc, Women, Self-Care Behaviors
عنوان نشريه :
پژوهش توانبخشي در پرستاري
عنوان نشريه :
پژوهش توانبخشي در پرستاري