تأثير تمرين بدني با دستگاه بازخورد هشدار دهنده لرزشي شنيداري بر كنترل تعادل سالمندان كم بينا

The Effect of Physical Exercise on Controlling Balance among the Visually Impaired Elderly using Auditory-Vibratory Alarming Feedback Device

كيفيت پايداري كه به تعادل ارجاع داده مي‌شود، تحت عنوان توانايي نگهداري مركز ثقل در ارتباط با نقطه اتكا تعريف مي‌گردد. با توجه به مشكلات افراد سالمند كم‌بينا در حفظ و نگهداري تعادل و تاثير اين مهم بر فعاليت‌هاي اجتماعي آنان، پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير تمرين بدني با دستگاه بازخورد هشدار دهنده لرزشي- شنيداري بر كنترل تعادل سالمندان كم‌بينا انجام شد. مواد و روش‌ها 30 سالمند كم‌بينا به صورت تصادفي ساده در دو گروه تمرين بدني و تمرين بدني به همراه دستگاه بازخورد زيستي قرار گرفتند. كم‌بينا بودن شركت‌كنندگان از طريق تست Snellen و دستگاه بينايي‌سنجي مشخص گرديد. تمرينات شامل دو گونه تكليف ايستادن و راه رفتن به‌ همراه تكاليف دوگانه حركتي و ذهني بود. سالمندان در دو مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون در آزمون‌هاي تعادلي دستگاه تعادل‌سنج استابيلومتر شركت نمودند. گروه‌ها به مدت 12 هفته و هفته‌اي دو جلسه به تمرين پرداختند. نتايج با استفاده آزمون Repeated measures ANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها تمرين بدني بدون دستگاه بازخورد زيستي و همراه با آن، تاثير معني‌داري بر تعادل سالمندان كم‌بينا داشت (001/0 = P). بر اساس نتايج آزمون Independent t، تفاوت معني‌داري بين تعادل دو گروه در مرحله پس‌آزمون مشاهده شد؛ بدين معني كه گروه تمرين با دستگاه، عملكرد بهتري را در تعادل نشان داد (035/0 = P). نتيجهگيري تمرينات بدني به‌ همراه استفاده از دستگاه بازخورد هشدار دهنده، مي‌تواند موجب بهبود شاخص‌هاي تعادل شود. در اين ميان، دستكاري‌هاي چند حسي مبتني بر راهبردهاي سازگاري و جايگزيني مي‌تواند نتيجه بهتري را به دنبال داشته باشد و بر ميزان اين اثربخشي بيفزايد.

Introduction: The quality of stability which refers to balance defined as the power to maintain center of mass in relation to base of support. Considering the fact that elderly who are visually impaired encounter problems related to keep balance and its effect on their social activities, the aim of the current research is to study the effect of physical exercise on using audio-vibratory alarming feedback device on controlling balance among the elderly who are visually impaired. Materials and Methods: Thirty elderly visually impaired whose being impaired is confirmed through taking Snellen test and properties were randomly chosen and divided into two groups to exercise in two situations with physical exercise and physical exercise using biological feedback device. The exercise was of two types of tasks- standing alone or walking along with kinetic and thinking tasks. The elderly chosen for this test participated in post and pre balance test using stabilometr. The groups exercised for 12 weeks and twice a week. To analyze data, we applied analysis variance using repetitive measures (ANOVA). Results: The results have shown that physical exercise without using biological feedback device have an effect on visually impaired elderly (P = 0.001) Also, physical exercise using biological feedback device have an effect the balance of visually impaired elderly (P = 0.001). The results of independent t between the two groups in post-test test showed a significant difference on balance. I.e. the exercise group using device has shown a better performance related to the balance. (P = 0.035). Conclusion: We concluded that doing exercises using alarming feedback device can improve balance criteria. In this regard, multi-sensory manipulations based on substitution and adapting approaches can lead to even better results and increase its effectiveness.