بررسي فقهي بغي در فضاي مجازي

وقوع بغي در فضاي مجازي و اجراي احكام بغي بر باغيان از طريق فضاي مجازي، مي تواند از مسائل مستحدثه و چالش برانگيز در عصر حاضر تلقي شود. سؤالات مهمي كه در اين تحقيق مورد بررسي قرار مي گيرد، عبارتند از: آيا تحقّق بغي در فضاي مجازي عملاً ممكن است؟ بر فرض امكان، آيا بغي مجازي صلاحيت براي اجراي احكام بغي را دارا مي باشد؟ بر فرض صلاحيت، دليل مشروعيت تسري احكام بغي بر بغي مجازي چيست؟ پس از فحص و بررسي بايد گفت: اولاً: حتي اگر تمامي شرايط تحقق بغي مذكور در سخنان فقها را بپذيريم، هيچ منعي در تحقق بغي مجازي نيست. ثانياً: بغي مجازي صلاحيت براي اجراي احكام بغي را دارا مي باشد. ثالثاً: اگرچه اصل اولي با توجه به مقتضاي ادلّه لفظيه ايي چون قاعده درء و بناي حدود بر تخفيفات و احتياط در دما و يا با توجه به مقتضاي اصل برائت، اجرا نكردن احكام بغي بر باغيان مجازي است، منتها بايد در نظر داشت، با توجه به ورود آيات و روايات دلالت كننده بر احكام بغي به نحو قضيه حقيقيه و نيز وارد بودن اين ادلّه بر ادله ايي چون قاعده درء، بناي حدود بر تخفيفات و اصل برائت، مي توان به اطلاق اين دسته از ادلّه تمسك نمود و احكام بغي را بر باغيان مجازي جاري نمود.