ارزشيابي ميزان آمادگي بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران براي اجراي برنامه مميزي باليني از ديدگاه مديران بيمارستان‌ها در سال 1397

Evaluating the readiness of selected hospitals of Tehran University of Medical Sciences to implement a clinical audit program from the viewpoint of hospital managers in 2018

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارزيابي ميزان آمادگي بيمارستان هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران براي اجراي برنامه هاي ارتقاي كيفيت و مميزي باليني از ديدگاه مديران انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر مطالعه ­اي توصيفي-تحليلي از نوع كاربردي مي باشد كه به صورت مقطعي در سال 1397 در چهار بيمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. جامعه آماري20 نفر از مديران بيمارستان هاي منتخب بودند كه به روش سرشماري انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه دو قسمتي بود كه روايي و پايايي آن مورد تاييد قرار گرفت. در اين مطالعه از نرم افزار SPSS نسخه 23 و همچنين از آزمون ­هاي آماري بهره گرفته شد. نتايج: ميزان اثربخشي و آمادگي بيمارستان ها در اجراي برنامه مميزي باليني درحيطه مربوط به داده ها و اطلاعات، كارتيمي و بازخورد هر كدام برابر60%، منابع، طراحي و اجرا، مديريت مميزي باليني و شواهد و استانداردها هر كدام برابر 55%، بيماري و آموزش برابر 50 % و نيروي انساني برابر 45% مي باشد. همچنين با افزايش تعداد دفعات مميزي هاي باليني، آمادگي بيمارستان ها براي پروژه هاي بهبود كيفيت افزايش مي يابد. نتيجه گيري: با توجه به اثر بخشي و آمادگي كم بيمارستان­ ها در اجراي برنامه مميزي باليني به خصوص در حيطه منابع انساني (45%) لازم است كه مديران و برنامه ­ريزان برنامه هاي مميزي باليني در بيمارستان ها با شناخت دقيق اين عوامل در جهت كنترل محيط سازماني به بهبود اثربخشي برنامه هاي مميزي كمك كنند.

Background: The present research aimed to assess the readiness of selected hospitals of Tehran University of Medical Sciences to implement quality improvement programs and clinical audits from the viewpoint of managers. Materials and Methods: A descriptive-analytic study was conducted in May 2017 in four selected hospitals of Tehran University of Medical Sciences. The study population of this study was 20 managers of selected hospitals who were selected by census sampling method and entered the study. The data gathering tool was a two-part questionnaire whose validity and reliability were confirmed. In this study, we used SPSS software version 23 and statistical tests to analyze the data. Results: The effectiveness and readiness of hospitals to implement a clinical audit program was equal to 60% in the field of data and information, cardiology and feedback; 55% in resources, design and implementation, clinical audit management, and evidence and standards; 50% in illness and education; and 45% in manpower. Also, with increasing frequency of clinical audits, hospital readiness for quality improvement processes increases. Conclusion: Due to the effectiveness and low readiness of hospitals in implementing a clinical audit program, especially in the field of human resources (45%), it is necessary that managers and planners of clinical audit programs in hospitals have a precise knowledge of these factors in order to control the organizational environment and help improve the effectiveness of audit programs.