رثاي امام حسين (ع) در اشعار محتشم كاشاني و جناح الكاظمي

يكي از ابعاد نگرشي جناح الكاظمي (متولّد 1949 م.) و محتشم كاشاني (905ه .ق. – 996ه .ق.) به مثابه شاعران اهل بيت، بيان مصيبت هاي امام حسين (ع) و ياران باوفايش در روز عاشورا، و به تصويركشيدن مصيبت هاي بزرگي است كه در صحراي كربلا بر اهل بيت (ع) گذشت. پژوهش حاضر به روش توصيفي - تحليلي و براساس نظريه ادبيّات تطبيقي اسلامي به واكاوي مهم ترين شاخصه هاي سوگ سروده هاي اين دو شاعر در رثاي امام حسين (ع) مي پردازد كه تجلّي شيفتگي اين دو شاعر برجسته به اهل بيت و اندوه آنان نسبت به اين تراژدي سوزناك است . يافته هاي پژوهش، بيانگر آن است كه دو شاعر در رثاي امام حسين (ع) مضامين مشتركي را به كار برده اند كه مهم ترين آن ها عبارت اند از: تشنگي، اسارت، شهادت، بيان حزن و اندوه حضرت زينب (س) و... همچنين بررسي اساليب به كار رفته در شعرهاي ايشان نشان مي دهد كه هردو شاعر در استفاده از انواع صور خيال در راستاي به تصويركشيدن مصيبت كربلاء و لايه هاي سطحي اين حادثه موفّق عمل كرده اند؛ امّا در بيان لايه هاي زيرين معرفتي و معنايي آن كه همان تبيين اهداف بنيادين قيام كربلا است، توفيق چنداني نداشته اند.