الگويي براي استقرار نظام حسابرسي عملكرد در نهادهاي بخش عمومي ايران

سيستم حسابرسي يكي از خرده نظام­هاي فعال در نظام پاسخگويي است  كه نقش مهمي در ارزيابي پاسخگويي نهادهاي  بخش عمومي  ايفا مي­كند. حسابرسي عملكرد به‌عنوان بخشي از سيستم حسابرسي جامع كه از شيوه­هاي نوين براي ارزيابي كارائي، اثربخشي و صرفه اقتصادي منابع مالي عمومي و عملكردي دستگاه‌هاي اجرايي استفاده مي­كند؛ در ارزيابي انواع و سطوحي از مسئوليت پاسخگويي به ايفاي نقش مي­پردازد. با توجه به ضرورت استقرار نظام حسابرسي عملكرد در كشور و اهميت پژوهش‌هاي دانشگاهي در اين حوزه  در اين پژوهش عوامل موثر بر استقرار نظام حسابرسي عملكرد در نهادهاي بخش  عمومي ايران با استفاده از مدل سه شاخگي و با ارزيابي  نظرات 100 نفر از اعضاي ديوان محاسبات، ذيحسابان و كارشناسان وزارت امور اقتصاد و دارايي، مديران و سرپرستان ارشد حسابرسي عملياتي سازمان حسابرسي و روساي گروه حسابرسي داخلي شهرداري تهران  مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج آزمون سوالات پژوهش كه با روشهاي آماري معتبر انجام گرفته حاكي از آن است كه به ترتيب عوامل رفتاري، عوامل ساختاري و عوامل زمينه­اي به عنوان عوامل موثر بر استقرار نظام حسابرسي عملكرد در كشور مي­باشند. همچنين نتايج حاصل از پژوهش نشان مي­دهد كه عوامل رفتاري در سطح ديوان محاسبات تأثير بيشتري نسبت به عوامل رفتاري در سطح نهادهاي عمومي و نيز عوامل ساختاري در سطح نهادهاي عمومي تأثير بيشتري نسبت به عوامل ساختاري در سطح ديوان محاسبات در استقرار نظام حسابرسي عملكرد در كشور دارند.