پوشش‌دهي نازك ژلاتيني به منظور اصلاح سطحي فيلم پلي‌كاپرولاكتون

پلي‌كاپرولاكتون به دليل زيست سازگاري و ويژگي‌هاي مكانيكي مناسب به‌طور گسترده در تهيه داربست‌هاي مهندسي بافت به كار مي‌رود. اما نبود گروه‌هاي عاملي سطحي مناسب محدوديت‌هايي ازجمله عدم چسبندگي سلولي مناسب را براي اين ماده ايجاد كرده است. در اين پژوهش، ژلاتين به روش محبوس‌سازي فيزيكي در سطح فيلم پلي‌كاپرولاكتون قرار داده‌شده است. محلول 5 درصد وزني پلي‌كاپرولاكتون در كلروفرم درون قالب شيشه‌اي ريخته شد و به مدت 24 ساعت تحت خلأ قرار گرفت تا حلال از آن حذف‌شده و فيلم به‌دست آيد. محلول آب-استون به‌عنوان محلول پايه براي انجام فرايند محبوس‌سازي فيزيكي انتخاب شد كه در آن آب نقش حلال ژلاتين و استون به‌عنوان عامل متورم كننده PCL است. تركيب اين محلول تعيين‌كننده‌ترين عامل در چگونگي فرايند محبوس‌سازي است. لذا تركيب‌هاي متفاوت از اين محلول تهيه و ژلاتين در آن‌ها حل و تركيب‌هاي بهينه انتخاب و عمليات تثبيت شيميايي با غوطه‌ور كردن فيلم‌ها در گلوتارآلدهيد انجام شد. آزمون طيف‌سنجي فروسرخ تبديل فوريه براي بررسي كيفيت فرايند پوشش‌دهي با ژلاتين انجام شد. ضخامت فيلم PCL و لايه پوششي ژلاتين با تصويربرداري SEM ارزيابي شد. ترشوندگي سطح فيلم پيش و پس از اصلاح با آزمون زاويه تماس و ويژگي‌هاي مكانيكي فيلم با آزمون كشش تك‌بعدي اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد با افزايش درصد استون در محلول ژلاتيني مقدار ژلاتين محبوس شده در سطح افزايش مي‌يابد. استحكام كششي نمونه‌ها براثر اصلاح سطحي با ژلاتين صد درصد و مدول كششي و انعطاف‌پذيري آن‌ها پنجاه‌درصد افزايش‌يافته است. همچنين، اصلاح سطحي، ترشوندگي نمونه‌ها را بهبود داد.