بررسي تأثير يادگيري پنهان و آشكار هماهنگي دودستي بر رفتارهاي ناتوان كننده اوتيسم

The Effect of Implicit and Explicit Learning of Bimanual Coordination on Debilitating Behaviours in Autism

رفتارهاي ناتوان كننده اوتيسم، عامل مشهود در تفاوت با افراد طبيعي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير يادگيري پنهان و آشكار هماهنگي دودستي بر رفتارهاي ناتوان كننده اجتماعي، ارتباطي و حركتي اوتيسم انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني كنترل شده غير تصادفي بود. 24 كودك مبتلا به اوتيسم با عملكرد بالا با ميانگين سني 3 ± 10 سال، به روش در دسترس انتخاب شدند و با كمك پيش آزمون سنجش دامنه اوتيسم (Autism Spectrum Screening Questionnaire يا SSRQ)، به شكل همگن در سه گروه پنهان، آشكار و شاهد قرار گرفتند. گروه هاي تجربي در شش جلسه تمريني به مدت 30 دقيقه، به تمرين هماهنگي دودستي با كمك دستگاه سنجش هماهنگي دودستي پرداختند؛ به گونه اي كه گروه پنهان به صورت كم خطا و گروه آشكار به صورت پرخطا تمرين را اجرا مي كردند. در پايان جلسه ششم، پس آزمون SSRQ از همه افراد به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون One-way ANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: بر اساس يافته هاي آزمون One-way ANOVA، تفاوت معني داري بين گروه پنهان با گروه هاي آشكار و شاهد وجود داشت (014/0 = P). اين معني داري مربوط به شاخص هاي تعاملات اجتماعي (019/0 = P) و اختلالات رفتاري (002/0 = P) بود، اما در شاخص اختلالات گفتاري تفاوت معني داري مشاهده نشد (910/0 = P). نتيجه گيري: روش هاي يادگيري پنهان و آشكار بر رفتارهاي ناتوان كننده اوتيسم تاثير مي گذارد. پيشنهاد مي شود از يادگيري كم خطا به منظور آموزش افراد مبتلا به اوتيسم استفاده گردد تا علاوه بر استفاده از برتري هاي يادگيري پنهان، بهبود در عملكرد اجتماعي و رفتاري ايجاد شود.

Introduction: Disabling behaviors of autism are a prominent factor in differences with normal individuals. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of implicit and explicit learning of bimanual coordination on disabling social, communicative, and motor behaviors in autism. Materials and Methods: This was semi-experimental research. 24 patients with autism and with an average age of 10 ± 3 years were divided into three equal groups of implicit learning, explicit learning, and control, with the help of pretest Autism Spectrum Screening Questionnaire (SSRQ). The training groups performed bimanual coordination exercises for six days; the implicit learning group performed low-error learning and the explicit learning group performed full-error learning. Then, all of the subjects were re-measured using SSRQ. On the sixth day, the test was taken into account. The data were analyzed using one-way analysis of variance (ANOVA). Results: One-way ANOVA showed a significant difference between the implicit learning group with the explicit learning and control groups (P = 0.014). This was significant for social interaction index (P = 0.019) and behavioral disorders (P = 0.002), too. However, there was no significant difference in speech disorder index (P = 0.910). Conclusion: It is suggested that error-less learning be used to educate people with high-performance autism. In addition to benefiting from implicit learning features, we can improve behavioral and social performance.