تعيين سطح بهينه‌ي بخش دفاعي در ايران از منظر اقتصادي

مخارج دفاعي، سهم عمده‌اي از كل مخارج عمومي را در ايران تشكيل مي‌دهد. بنابراين تعيين سطح بهينه‌ي مخارج دفاعي مي‌تواند نقش مهمي در تخصيص بهينه امكانات مالي بخش عمومي و در نتيجه رشد اقتصادي كشور داشته باشد.در اين راستا، هدف اصلي اين مطالعه، بررسي اثرگذاري غيرخطي مخارج دفاعي بر روي رشد اقتصادي و تعيين سطح بهينه‌ي آن در ايران، طي سال‌هاي 13911338 است. به اين منظور از الگوي رگرسيون انتقال ملايم لاجستيك (LSTR) استفاده شده است. نتايج حاصل از برآورد الگوي LSTR، ضمن تأييد تأثير غيرخطي مخارج دفاعي بر روي رشد اقتصادي، نشان داد كه سهم مخارج دفاعي از توليد ناخالص داخلي در قالب يك ساختار دو رژيمي با مقدار آستانه‌اي و بهينه 21 درصد، بر روي درآمد سرانه اثر گذاشته است؛ به‌گونه‌اي كه سهم مخارج دفاعي از توليد ناخالص داخلي در رژيم اول، بر درآمد سرانه در ايران تأثير مثبت داشته، درحالي‌كه در رژيم دوم اين اثر منفي است. لذا فرضيه اثرگذاري مخارج دفاعي بر روي رشد اقتصادي به شكل U معكوس،  در ايران تأييد مي‌شود