مكان‌يابي پاسگاه‌هاي مرزي و تعيين مناطق مستعد نفوذ با استفاده از سيستم استنتاج فازي و GIS (مطالعه موردي: محدوده نوار مرزي شهرستان نهبندان)

يكي از شرايط و ضرورت‌هاي تأمين امنيت در يك كشور، تأمين امنيت مرزهاي بين‌المللي پيراموني آن كشور است. در بين مناطق مرزي شرق كشور، استان خراسان جنوبي ازجمله مناطقي است كه بنا به موقعيت خاص ژئوپليتيكي همواره در مقاطع تاريخي مختلف چهارراه حوادث و ناامني بوده و در حال حاضر نيز با مسائل عديده و تهديدات امنيتي همچون قاچاق مواد مخدر از افغانستان به خاك ايران، فعاليت‌هاي تروريستي، حضور كشورهاي فرامنطقه‌اي در مجاور مرزها، وجود تهديد مطالبات قومي و مذهبي و اقامت غيرقانوني برخي از اتباع كشورهاي هم‌جوار به‌ويژه افغانستان مواجه است. هدف از اين تحقيق جانمايي و مكان‌يابي پاسگاه‌هاي نوار مرزي شهرستان نهبندان با كشور افغانستان با تكيه ‌بر شناخت توان واحدهاي ژئومورفولوژيكي جهت افزايش توانمندي‌هاي دفاعي و عملياتي كشور، مبارزه با اشرار، مواد مخدر، كالاي قاچاق، اقدامات پدافندي و مكان‌يابي احداث مواضع دفاعي و پاسگاه‌ها مرزي است. در اين پژوهش، ابزارهاي تحقيق به چهار دسته اصلي، انواع نقشه‌ها، عكس‌هاي هوايي و تصاوير ماهواره‌اي، ابزارهاي مفهومي (نرم‌افزارها) و مدل‌ها تقسيم مي‌شوند. مدل‌سازي منطقه با استفاده از سيستم استنتاج فازي با مدنظر قرار دادن واحدهاي ژئومورفولوژيكي، زمين‌شناسي، ليتولوژي، كاربري اراضي، دسترسي به سكونت‌گاه‌ها، محورهاي مواصلاتي، ارتفاع، شيب، جهت شيب، شبكه زهكشي و ... صورت گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد مناطق مرزي نهبندان مستعد نفوذ مي‌باشند. بر اساس نقشه‌هاي نهايي مكان‌يابي و برآورد قابليت‌ها و محدوديت‌هاي واحدهاي ژئومورفولوژيكي در مرز نهبندان با كشور افغانستان با جانمايي و احداث 16 پاسگاه و يا موضع ديدباني، حداكثر استفاده و به‌كارگيري از اين واحدها در مقابله با نفوذ نيروي متخاصم و نفوذ اشرار، كنترل مرز با هدف جلوگيري از قاچاق كالا و مواد مخدر به منطقه پيشنهاد گرديد.