تحليل رهبري تحول‌گرا در تسهيل نوآوري با توجه به نقش واسطه‌اي تواناسازي روان‌شناختي و مديريت دانش در بين كاركنان نظامي

لازمۀ تغيير و تحولات مستمر سازماني در محيط‌هاي پوياي امروز، وجود رهبراني بصير، راهبردي يا به عبارت روشن‌تر، رهبران تحول‌آفرين است. هدف از اين پژوهش تعيين ميزان اثرگذاري رهبري تحول‌گرا بر نوآوري سازماني با توجه به نقش واسطه‌اي مديريت دانش و تواناسازي روان‌شناختي در بين كاركنان ناجا است. پژوهش حاضر بر مبناي هدف از نوع كاربردي است. جامعۀ آماري پژوهش شامل كليۀ كاركنان فرماندهي انتظامي شهرستان بويراحمد مي‌باشد كه از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده استفاده شده است. در اين پژوهش از چهار پرسشنامۀ نوآوري سازماني كه شامل 16 گويه، پرسشنامه مديريت دانش 19 گويه، پرسشنامه رهبري تحول‌گرا 19 گويه و پرسشنامه تواناسازي روان‌شناختي 15 گويه استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش كليه كاركنان فرماندهي انتظامي شهرستان بويراحمد مي‌باشند كه 250 نفر مي‌باشند. روش نمونه‌گيري در اين تحقيق، تصادفي ساده است كه براي جمع‌آوري اطلاعات تعداد 150 پرسشنامه توزيع شد و پس از جمع‌آوري پرسشنامه‌ها، 148 نسخه از آنها قابل استفاده بود كه با نرم‌افزار Smart PLS تجزيه و تحليل شد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه رهبري تحول‌گرا بر مديريت دانش و تواناسازي روان‌شناختي اثر مستقيم دارد، اما بر نوآوري سازماني اثر مستقيم ندارد. مديريت دانش ضمن اثر مستقيم بر نوآوري سازماني در رابطه بين رهبري تحول‌گرا و نوآوري سازماني نقش ميانجي ايفا مي‌كند، اما نقش ميانجي تواناسازي روان‌شناختي تأييد نشد. مديران پليس پيشگيري ناجا بايد اهداف يا آرمان خاصي را به‌ طور روشن و دقيق براي پيروان طراحي كنند تا آنان قادر به شناخت وضعيت موجود، تحليل آن و حتي قادر به ايجاد انگيزه باشند. همچنين يك جو حمايتي و دوستانه جهت افزايش رضايت كاركنان و در نتيجه اثربخشي آنها فراهم آورند.