شناسايي عوامل مؤثر بر نيت ترك خدمت ارادي كاركنان (مطالعۀ موردي: يك سازمان نظامي)

خروج‌هاي داوطلبانۀ كاركنان متخصص نمايانگر از دست رفتن سرمايۀ انساني سازمان‌ها است كه فرآيند جايگزيني آنها هزينه‌هاي زيادي را در پي دارد. هدف اصلي اين مقاله شناسايي عوامل مؤثر بر نيت ترك خدمت ارادي و پيش از موعد كاركنان در يكي از سازمان‌هاي نظامي مي‌باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، كاربردي و از نظر ماهيت و روش انجام، پژوهشي توصيفي است. جامعۀ آماري اين تحقيق شامل كليۀ كاركنان ستادي سازمان مورد مطالعه به تعداد 245 نفر مي‌باشد كه از آن بين تعداد 150 نفر با استفاده از فرمول كوكران و به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده در اين پژوهش مشاركت داده شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه محقق ساخته بوده و تحليل داده‌ها نيز با استفاده از نرم‌افزار SPSS و از طريق تحليل عاملي اكتشافي و آزمون تي استيودنت و آزمون فريدمن انجام شده است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش 4 عامل در حوزۀ عوامل فردي، 8 عامل در حوزه عوامل سازماني و 3 عامل در حوزه عوامل محيطي به عنوان عوامل مؤثر بر رهايي ارادي كاركنان جامعۀ مورد مطالعه شناسايي و تأييد گرديدند. همچنين نتايج نشان داد كه عوامل فردي و سازماني بيشتر از عوامل محيطي در نيت ترك خدمت ارادي كاركنان مؤثر بوده اند.