كيفيت زندگي كاري كاركنان سازمان‌هاي نظامي و ارتباط آن با توسعۀ دفاعي (مطالعۀ موردي: يك سازمان نظامي)

در دنياي پيچيدۀ امروز مفهوم كيفيت زندگي كاري به‌ عنوان يكي از متغيّرهاي مهم مديريت، مورد توجه متخصصان منابع انساني قرار گرفته و بهبود شاخص‌هاي اين حوزه موجب افزايش رضايت شغلي، تعهد سازماني، رشد و پيشرفت كاركنان و كاهش غيبت و جابجايي و ترك خدمت كاركنان گرديده و در نهايت منجر به بهبود عملكرد و افزايش توانايي‌هاي سازمان در ارائه خدمات مناسب به ذي‌نفعان مي‌گردد؛ از اين رو اين تحقيق با هدف بررسي كيفيت زندگي كاري كاركنان سازمان‌هاي نظامي و ارتباط آن با توسعه دفاعي انجام پذيرفته است كه بر مبناي دستاوردها، از نوع كاربردي بوده و بر مبناي اهداف از نوع تحقيقات توصيفي مي‌باشد كه با روش پيمايشي داده‌هاي لازم جمع‌آوري شده است. جامعۀ آماري اين تحقيق كاركنان ستادي يكي از سازمان‌هاي نظامي مي‌باشند كه با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب، تعداد 140 نفر انتخاب و داده‌هاي لازم با استفاده از ابزار پرسش‌نامه جمع‌آوري و با آزمون‌هاي آمار توصيفي و استنباطي مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفتند. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه ويژگي‌هاي محيط شغلي با ميانگين 3/236 و سطح معني‌داري كمتر از 0/05 (p=0/000 0/05) از وضعيت مناسبي برخوردار مي‌باشد و ويژگي‌هاي شغلي با ميانگين 2/807 و سطح معني‌داري كمتر از 0/05(p=0/000 0/05) با ميانگين مطلوب تفاوت معناداري دارد و از وضعيت مناسبي برخوردار نمي‌باشد و در بين گروه‌هاي مختلف تحصيلي، تفاوت معناداري وجود دارد و همچنين بين كيفيت زندگي كاري كاركنان و توسعۀ دفاعي همبستگي مثبت وجود دارد.