ارزيابي و مقايسۀ الگوريتم‌هاي فراابتكاري چندهدفه براي حل مسئله بهينه‌سازي طراحي محصولات (مورد مطالعه: طراحي بهينۀ تجهيزات نظامي)

در دنياي پر‌تنش و پرآشوب امروزي، وجود نيروي نظامي قوي و كارآمد از سرمايه‌هاي راهبردي هر ملت محسوب مي‌شود. در اين ميان، طراحي و به‌روزرساني تجهيزات نظامي و افزايش قابليت اطمينان و ماندگاري آنها اهميت ويژه‌اي دارد. مدل رياضي بهينه‌سازي تجهيزات نظامي در مرحله طراحي، از يك‌سو به دليل پيچيدگي و حجم بالاي محاسبات در گروه مسائل Nphard قرار داشته و براي حل نيازمند روش‌هاي فرا ابتكاري است و از سوي ديگر در گروه مسائل چندهدفه قرار داشته، در نتيجه مستلزم بهره‌گيري از روش‌هاي چندهدفه است. اما توسعۀ روزافزون و تنوع زياد روش‌هاي فرا ابتكاري چندهدفه، انتخاب الگوريتم مناسب را در حل مدل مذكور با چالش مواجه كرده است. لذا تحقيق حاضر تلاش دارد ضمن مرور الگوريتم‌هاي مدرن و پركاربرد، با كمك نمونه مطالعاتي روشي مناسب براي حل مسئله بهينه‌سازي تجهيزات نظامي ارائه دهد. بنابراين ضرورت مدل‌سازي رياضي در مسئله بهينه‌سازي طراحي تجهيزات نظامي و بررسي و انتخاب روش حل مناسب، انگيزه و هدف اصلي اين تحقيق را شكل مي‌دهد. تحقيق حاضر از منظر هدف در گروه تحقيقات كاربردي و از منظر روش در گروه تحقيقات آزمايشي قرار دارد. در اين پژوهش چهار الگوريتم: NSGAII، MOPSO، PESAII و MALO بررسي شد و با كمك شش شاخص مختلف به تحليل و ارزيابي نتايج پرداخته ‌شده است. ضمن آنكه براي وزن‌دهي شاخص‌ها از رويكرد تركيبي فرآيند تحليل سلسله مراتبي و آنتروپي (AHPEntropy) و براي ارزيابي الگوريتم‌ها از روش پراميتي (PROMETHEE) استفاده‌ شده است. نتايج حاصل ضمن تأكيد بر اهميت بالاي شاخص‌هاي «زمان اجرا» و «تعداد پاسخ‌هاي پارتو»، بر اولويت الگوريتم «MOPSO» در حل مسئله تحقيق تأكيد دارد.