تاثير كاربرد پوشش خاك اره بر مقدار رواناب مسيرهاي چوبكشي (مطالعه موردي: جنگل خيرود)

عبور ماشين‌آلات در جنگل، باعث تراكم و فشردگي و كاهش تخلخل و ظرفيت نفوذ خاك جنگل و به تبع آن افزايش متوسط حجم رواناب سطحي مي‌شود. با توجه به نتايج مطالعات قبل درباره تاثير مالچ‌ها روي كاهش رواناب در شرايط آزمايشگاهي، هدف از اين تحقيق تعيين و مقايسه ميزان رواناب توليده شده در پلات‌هاي مسير چوبكشي بدون تيمار، تيمار جنگل دست‌نخورده (شاهد جنگل) و مسير چوبكشي با تيمار مالچ خاك‌اره، تحت شرايط طبيعي در بخش نمخانه جنگل آموزشي و پژوهشي خيرود است تا راهكارهاي مفيدي براي كاهش اثرات بهره‌برداري به منظور حفظ كاركرد حفاظت از آب جنگل و كاهش رواناب به‌كار رود. براي اين مطالعه در پلات‌هاي 6 متر مربعي و در قالب سه تكرار بر اساس بارندگيهاي طبيعي نمونه‌هاي رواناب كه توسط لوله‌هاي موجود در قسمت خروجي پلات به ظروف جمع‌آوري هدايت مي‌شد، جمع‌آوري و اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه مقدار رواناب در تيمار جنگل دست‌نخورده (شاهد جنگل) و مسير چوبكشي بدون تيمار و مسير با تيمار مالچ خاك‌اره به‌ترتيب 40/0 و 44/1 و 71/0 ميلي‌متر بود كه بيشترين مقدار رواناب در تيمار مسير چوبكشي بدون تيمار و كمترين آن در تيمار جنگل دست‌نخورده (شاهد جنگل) مشاهده شد. همچنين با استفاده از مالچ خاك‌اره مقدار رواناب توليد شده 49 درصد كاهش پيدا كرد، در حالي‌كه مقدار رواناب توليدي قبل از كاربرد مالچ در مسيرهاي چوبكشي نسبت به جنگل دست نخورده 72 درصد بود. در نهايت ميتوان نتيجه گرفت كه استفاده از پوشش هاي مالچي سبب كاهش كميت رواناب در مسيرهاي چوبكشي ميشود.