پديد آورندگان :
حقيقي پوده، ثمين دانشگاه شهيد بهشتي تهران - مركز تحقيقات پروتئين , سفيدبخت، يحيي دانشگاه شهيد بهشتي تهران - مركز تحقيقات پروتئين , كوچك زاده، حسن دانشگاه شهيد بهشتي تهران - مركز تحقيقات پروتئين
كليدواژه :
آنتي بيوتيك , تصفيه فاضلاب , مقاومت به آنتي بيوتيك , محيط زيست
چكيده فارسي :
مصرف سالانه آنتي بيوتيك توسط انسان و ساير موجودات (حدود 106 تن در سال ) در حال افزايش است؛ كه اين مسئله باع ث اهميت روزافزون آلودگي محيط زيست توسط آنتي بيوتيك ها شده است. آنتي بيوتيك هاي مصرف شده توسط انسان و ساير جانداران به صورت كامل در بدن آنها تجزيه نمي شود و از طريق فاضلاب يا ضايعات بيمارستاني به محيط زيست انتقال پيدا مي كند. اخيرا توسط روش هاي حساس كروماتوگرافي مايع و همچنين طيف سنجي جرمي، ميزان حضور آنتي بيوتيك ها در خاك و آب اندازه گيري شده كه نشان مي دهد غلظت اين تركيبات در محيط زيست از چند نانوگرم تا صدها نانوگرم بر كيلوگرم يا ليتر متغير است كه در فصل زمستان با افزايش حجم مصرف آنتي بيوتيك، حجم آلودگي نيز افزايش مي يابد. بر اساس مطال عات انجام شده، غلظت آنتي بيوتيك در منابع آبي كشورهاي اروپايي 10 ميكروگرم در ليتر، قاره آمريكا تا 15 ميكروگرم در ليتر، كشورهاي آفريقايي 50 ميكروگرم در ليتر و در كشورهاي آسيايي بالغبر 450 ميكروگرم در ليتر است . حضور اين آنتي بيوتيك ها در آب وخاك ممكن است به صورت مستقيم بر باكتري هاي دخيل در چرخه هاي اكوسيستم مانند چرخه تثبيت نيتروژن، متانوژنز، احياي سولفات، چرخه نيترات و غيره اثر بگذارد يا به صورت غير مستقيم توسط پديده انتقال افقي ژنتيكي، غلظت هاي پايين آنتي بيوتيك در محدوده ميكروگرم بر ليتر منجر به ايجاد مقاومت، تغييرات ژنتيكي و فنوتيپي يا بر روي فعاليت هاي مختلف فيزيولوژيكي در باكتري ها مؤثر باشد. مطالعاتي كه جهت حذف آنتي بيوتيك هاي وارد شده به محيط زيست انجام شده است، نشان مي دهد كه روش هايي مانند انعقاد، انجماد، رسوب گذاري و فيلتر شدن ناكام بوده اند . به تازگي مطالعاتي مبني بر حذف آلودگي توسط روش هاي اكسايش پيشرفته صورت گرفته است كه شايد كارآمد باشد ولي بااين حال نياز به مطالعات پيشرفته تري مي باشد.
چكيده لاتين :
The annual global consumption of antibiotics by humans and other organisms is estimated about 106 tons per year, which is an issue of the increasing importance of environmental contamination by antibiotics. Consumed antibiotics by humans and other organisms do not completely degrade in their bodies, and are transmitted through the sewages or hospital wastes back to environment. Recently, the amount of antibiotics in the soil and water has been measured by liquid chromatography and mass spectrometry techniques, which indicates the concentration of these compounds in the environment varies from a few nanograms to the hundreds of nanograms per kilogram, which the level of contamination increases due to the increasing usages of antibiotics in the winter. According to studies, the antibiotic concentration in American aquatic resources is up to 15 micrograms per liter, European and African countries are more than 10 micrograms per liter and 50 micrograms per liter, and in the Asian countries, this is over than 450 micrograms per liter. The presence of these antibiotics in the water and the soil may directly affect the bacteria involved in ecosystem cycles such as nitrogen fixation cycles, methanogenesis, sulfate reduction, nitric cycle, or indirectly by the horizontal gene transfer phenomenon, low antibiotic concentrations in the range of micrograms per liter lead to resistance, genetic and phenotypic changes, or various physiological activities in bacteria. Studies that have conducted to remove released antibiotics into the environment indicate that methods such as coagulation, freezing, sedimentation, and filtration have failed. New inquiries have carried out in order to the removal of contamination by using advanced oxidation methods, which seem to be effective methods; however, more advanced studies are needed.
