ارائه مدل هاي رويش تك‌درخت به منظور مديريت جنگل هاي ناهمسال و آميخته هيركاني (مطالعه موردي: جنگل فريم)

جنگلهاي هيركاني كه به طور عمده روي دامنه‌هاي شمالي البرز واقع شده‌اند به لحاظ ويژگيهاي ممتاز خود از اهميت زيادي برخوردار هستند. بر همين اساس مطالعه تحول اين جوامع جنگلي و بررسي وضعيت رويشي آنها ميتواند به برنامهريزان و مديران اجرايي در هدايت و پرورش تودههاي جنگلي موجود كمك نمايد. در اين مطالعه كه در شمال ايران، جنگل فريم، بخش جوجاده انجام شد، با استفاده از 313 قطعات نمونه دائم 10 آري در دو مقطع زماني به فاصله 10 سال (13821392)، مدلهاي رويشي تك‌درخت شامل مدل رويشي قطري، مدل رويش ارتفاعي، مدل زنده‌ماني و مدل رشد به داخل ارائه شد. رقابت در توده از طريق سطح مقطع و سطح مقطع قطورترين درختان در توده محاسبه شد. نتايج نشان داد در مدل رويش قطري، افزايش رويش قطري تا قطر 90 سانتي‌متر تابعي از قطر برابر سينه است. يعني با افزايش قطر رويش قطري نيز افزايش مييابد ولي از قطر 90 سانتيمتر به بعد با افزايش قطر، رويش قطري كاهش مي‌يابد. گونه‌هاي بلوط و افرا بيشترين رويش قطري را داشته است. در مدل رويش ارتفاعي، نوع گونه تأثيري در مدل رويشي ارتفاع ندارد و در مدل زنده‌ماني احتمال زنده‌ماني گونه توسكا نسبت به ديگر گونه‌ها كمتر بود و در مدل رشد به داخل با افزايش سطح مقطع توده از رشد به داخل كاسته شده است.در مطالعه حاضر سعي شده است مدلهايي ارائه شوند كه ميزان دقيق رويش قطري، زادآوري و زندهماني را بدون در نظر گرفتن سن برآورد و اندازهگيري كنند كه اين مسئله كمك فراواني براي مديريت جنگل ناهمسال است.