عوامل موثر بر خروج كارآفرينانه(مطالعه موردي: شركت‌هاي فعال در حوزه ابزار آلات كشور)

خروج كارآفرينانه از موضوعات اصلي در زمينه‌ي توسعه كسب و كارهاي امروزي است. با وجود اين، به‌دليل نبود تحقيقات كافي در زمينه‌ي ريشه‌هاي اصلي خروج كارآفرينانه در داخل كشور اطلاعات كمي در اين زمينه وجود دارد. هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي و اولويت‌بندي ريشه‌هاي اصلي خروج كارآفرينانه در صنعت ابزار كشور است. به‌منظور دستيابي به هدف ياد شده، ريشه‌هاي اصلي خروج كارآفرينانه از تحقيقات پيشين استخراج و در قالب پژوهش كمّي از طريق آزمون‌هاي آماري «تي» و «فريدمن» آزمون شدند. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي است و به‌صورت پيمايشي به بررسي مؤلفه‌هاي مورد نظر پرداخته است. جامعه‌ي تحقيق شامل همه‌ي مؤسسان و كارآفرينان شاغل در صنعت ابزار در شهر تهران است. با توجه به دسترسي محدود به جامعه‌ي ياد شده، نوع نمونه‌گيري، از نوع قضاوتي و بر مبناي نمونه‌ي در دسترس بود. نتايج پژوهش نشان داد از ميان 23 ريشه‌ي خروج شناسايي ‌شده، 13 مورد تأثير معناداري بر خروج كارآفرينانه در صنعت ابزار كشور دارند و تجربه‌ي قبلي كارآفرين، اصلي‌ترين عامل خروج كارآفرينانه در جامعه‌ي ياد شده است.