بررسي و مقايسه‌ي ميزان روحيه‌ي كارآفريني دانشجويان دانشگاه پيام نور و دانشگاه علمي _ كاربردي مشهد

هدف اين پژوهش، سنجش و مقايسه‌ي ميزان روحيه‌ي كارآفريني دانشجويان دانشگاه‌هاي پيام نور و علمي _ كاربردي مشهد بود. جامعه‌ي آماري شامل تمامي دانشجويان اين دو دانشگاه است. از اين ميان 250 نفر از دانشگاه پيام نور و230 نفر از دانشگاه علمي _ كاربردي به‌صورت تصادفي انتخاب و بررسي شدند. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنا مه اي دوبخشي بود. بخش اول، سوالات جمعيت‌شناختي دانشجويان و بخش دوم هشت مؤلفه‌ي روحيه‌ي كارآفريني را _ كه به‌صورت طيف ليكرت تهيه شده بود _ دربرمي‌گرفت. پايايي پرسشنامه براساس ضريب آلفاي كرونباخ و روايي آن براساس ديدگاه كارشناسان و متخصصان تأييد شد. يافته ها نشان داد كه ميانگين روحيه‌ي كارآفريني كل افراد نمونه 3.26 و انحراف معيار آن 0.40بود. در بين مؤلفه هاي روحيه‌ي كارآفريني، انگيزه‌ي پيشرفت، بيشترين ميانگين و استقلال‌طلبي كمترين ميانگين را دارا بود. همچنين ميانگين روحيه‌ي كارآفريني دانشجويان دانشگاه پيام نور 3.06 و دانشگاه علمي _ كاربردي 3.18 بود. نتايج نشان داد روحيه‌ي كارآفريني دانشجويان پسر بيشتر از دختران است. آزمون مقايسه‌ي ميانگين مؤلفه‌هاي روحيه‌ي كارآفريني در بين افراد نمونه نشان داد تمام مؤلفه‌ها به‌جز كنترل دروني، تحمل ابهام و ريسك‌پذيري، تفاوت معناداري دارند؛ بررسي مؤلفه‌ها نيز نشان داد روحيه‌ي كارآفريني دانشجويان دانشگاه علمي _ كاربردي از دانشجويان پيام نور بيشتر است.