تبيين شهر هوشمند و راهكارهاي حمل‌ونقل هوشمند شهري

مفهوم شهر هوشمند بر ساختار، سامانه و هويت آبادي‌هايي دلالت دارد كه فناوري ارتباطات از دور به آن‌ها حيات مي‌بخشد. در اين مجتمع‌هاي زيستي، بيشترِ ارتباطات و فعاليت‌هاي متداول حقيقي و واقعي مجازي مي‌شوند؛ در نتيجه فرم‌ها و فضاها نيز قالب‌هاي هندسي، ادراكي و مفهومي جديد پيدا مي‌كنند. برنامه‌ريزان و طراحان شهري با هوشمندسازي شهرها به دنبال حل مسائل و پديده‌هاي شهري، طراحي محله‌هاي هوشمند مسكوني، شبكه راه‌ها و مكان‌هاي همگاني هوشمند هستند. از مهم‌ترين موارد در شهرهاي توسعه‌يافته و هوشمند، رابطۀ ميان هوشمندسازي شهر و چگونگي بهره‌گيري از سيستم‌هاي نوين در اين مسير است تا منجر به كاهش مشكلات حمل‌ونقل شهري مي‌شود. اين پژوهش پس از معرفي اهداف اصلي شهر هوشمند، سيستم‌هاي پيشرفته در سيستم حمل‌ونقل را مورد واكاوي قرار مي‌دهد و در تلاش است تا پس از بررسي سيستم‌هاي حمل‌ونقل شهري به ارائه راه‌حل‌هاي مناسب بپردازد. شيوۀ جمع‌آوري اطلاعات در اين پژوهش، مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي بوده و با توجه به ماهيت موضوع، با روش تحقيق توصيفي ـ تبييني مطالب مورد بررسي قرار گرفته‌اند.