تعريف جامعه‌شناختي محله‌ آرماني از نگاه ساكنان (مطالعه پديدارشناسي: محله كن منطقه 5 شهر تهران)

از گذشته‌هاي دور محله‌هاي مسكوني، به‌عنوان سلول‌هاي حيات شهري داراي نقش اساسي در زندگي ساكنان بوده‌اند. در نگاه شهروندان شهر‌هاي واقعي پر از نقصان‌هايي است؛ اين امر شهروندان را به سمت ساختن آرمان‌هايي سوق مي‌دهد. اين مقاله با هدف دستيابي به تعريفي از محله ‌آرماني از ديد ساكنان به دنبال پاسخ به‌ اين سؤال است كه تصويري از محله ‌آنگونه كه بايد باشد در ذهن ساكنان چگونه‌است؟ روش مورد استفاده در اين پژوهش پديدارشناسي توصيفي است. جامعه ي مورد مطالعه محله ي كن واقع در منطقه ي 5 شهر تهران مي‌باشد. تعداد شركت كنندگان در مصاحبه‌هاي صورت گرفته 32 نفر بوده‌اند كه‌ از اشباع نظري در نمونه گيري استفاده شده ‌است. در اين مقاله‌از مفاهيم و نظريه‌هاي پاتنام، كولي، كلرنس پري و فاضلي استفاده شده‌ است. از بررسي و تحليل مصاحبه‌هاي انجام شده سه درون مايه ي اصلي اخلاق مداري ، سرمايه‌ي اجتماعي و كالبد شهري به دست آمده ‌است كه تركيب اين سه درون مايه تعريف محله آرماني در ذهن ساكنان كن مي‌باشد. تفسير اطلاعات نشان مي‌دهد كه‌ آنچه ساكنان محله را به سمت ساختن آرمان‌ها سوق مي‌دهد الهام گرفته‌ از منابع مختلفي است در درون مايه ي سرمايه‌ي اجتماعي و اخلاق مداري ساكنان آرمانشان را از گذشته وام گرفته‌اند و در درون مايه ي كالبد شهري اين منبع وام گرفته ‌از تصوير محله‌هاي مدرن امروزي است.