عنوان مقاله :
نقش واسطهاي كمالگرايي در رابطه بين اضطراب دلبستگي و پريشاني روانشناختي
عنوان به زبان ديگر :
Mediating Role of Perfectionism in the Relationship between Attachment Anxiety and Psychological Distress
پديد آورندگان :
اخوان عبيري، فاطمه دانشگاه شاهد - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي، تهران , شعيري، محمدرضا دانشگاه شاهد - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي، تهران , غلامي فشاركي، محمد دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي شماره 1 - گروه آمار زيستي
كليدواژه :
اضطراب دلبستگي , پريشاني روانشناختي , كمال گرايي , مدلسازي معادلات ساختاري
چكيده فارسي :
مقدمه: پريشاني روانشناختي بهعنوان كنشوري غيرانطباقي روانشناختي طي رخدادهاي تنشزا براساس متغيرهاي مختلف مورد پيشبيني قرار گرفته است. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف پيشبيني تغييرات پريشاني روانشناختي براساس اضطراب دلبستگي با درنظرگرفتن نقش واسطهاي كمالگرايي انجام شد.
روشها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصيفي- همبستگي ميباشد. نمونه پژوهش را 280 نفر از دانشجويان كارشناسي و دكتراي حرفهاي مشغول به تحصيل در نيمسال نخست سال تحصيلي 97-1396 تشكيل دادند كه با استفاده از روش نمونهگيري خوشهاي انتخاب شده بودند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش
عبارت بودند از: مقياس اضطراب، افسردگي و استرس (Depression, Anxiety and Stress Scale21)،
پرسشنامه تجارب مربوط به روابط نزديك (Experiences of Close Relationship–Revised ) و مقياس
كمالگرايي چندبعدي Frost (Frost Multidimensional Perfectionism Scale). در اين مطالعه دادههاي گردآوريشده با استفاده از نرمافزارهاي SPSS 23 و AMOS 18 تحليل گرديدند.
يافتهها: نتايج نشان دادند كه بين اضطراب دلبستگي با مؤلفههاي اضطراب، افسردگي و استرس پريشاني روانشناختي و كمالگرايي رابطه مثبت و معناداري (P<0.01) وجود دارد. يافتههاي بهدستآمده با استفاده از روش مدلسازي معادلات ساختاري، نقش واسطهاي متغير كمالگرايي را در رابطه بين اضطراب دلبستگي و هر سه زيرمقياس پريشاني روانشناختي تأييد نمودند.
نتيجهگيري: يافتههاي پژوهش حاضر نقش واسطهاي متغير كمالگرايي را در رابطه بين اضطراب دلبستگي و ابعاد پريشاني روانشناختي تأييد نمودند. بدينسان ميتوان در گستره روابط بين فردي، تربيتي، خانوادگي و درماني به متغيرهاي يادشده توجه نمود.
چكيده لاتين :
Background: As a maladaptive psychological function, psychological distress has been predicted by different variables. The aim of the current study was to predict variations in psychological distress according to attachment anxiety with regard to the mediating role of perfectionism. Methods: This descriptive and correlational study was conducted on 280 bachelor and master students of Shahed University, Tehran, Iran. The study subjects were selected using a cluster sampling technique among those studying in the first semester of 2017-18. The employed tools in the present study included Depression, Anxiety and Stress Scale-21 item (DASS-21), Experiences in Close Relationship-Revised (ECR-R), and Frost Multidimensional Perfectionism Scale (FMPS). The obtained data were analyzed using SPSS software (version 23) and AMOS (version 18). Findings: The findings demonstrated that attachment anxiety had a positive significant relationship with anxiety, depression, stress, and perfectionism (P<0.01). Findings in structural equation modeling confirmed the mediating role of perfectionism in the relationship between attachment anxiety and all three dimensions of psychological distress. Conclusion: The obtained results of the current research confirmed the mediating role of perfectionism in the relationship between attachment anxiety and psychological distress. Therefore, the roles of the mentioned variables are considered important in the development of interpersonal, family, and therapeutic relationships.
عنوان نشريه :
تحقيقات نظام سلامت
عنوان نشريه :
تحقيقات نظام سلامت