مطالعه نقش برجسته هاي گياهي سيراف در دوره ي ساساني

هنر گچبري، از هنرهاي تزئيني معماري بناهاي ايران است كه از ديرباز زينت بخش بسياري از كاخ ها و بناهاي قبل از اسلام بوده است. از نقوش ناب در گچبري ايراني مي توان به نقوش گياهي اشاره كرد. كه در كاخ هاي ساساني نمونه هاي متنوعي از آن به چشم مي خورد. اين نقوش در گچبري ها، نقوش چكيده نگاري شده اي از طبيعت اند و اشكال متنوعي را در بر مي گيرند كه عبارتند از نقوش: نخل، انگور، انار، گل نيلوفر آبي و گل چند پر است. نقش برجسته هاي ساساني از گچ ساخته شده است و نقش مهمي در هنر تزييني داشته و روي ديوارهاي آجري و ديوارهايي كه با قلوه سنگ ساخته مي شده را مي پوشانيده است. گچ ها را به صورت پلاك هاي قالبي و كنده كاري شده در تزيين بناهاي سلطنتي به كار مي بردند و در آنها از نقوش مختلف گياهي، هندسي، نمادين و غيره استفاده مي كردند. در پيكر تراشي سنگي ساساني از نقش برجسته هاي بزرگ و با عظمت سنگي، در سي و دو نقش برجسته، خلاصه شده كه اكثر آنها در فارس قرار دارد. نقوش برجسته در سيراف متعلق به دوره ساساني مي باشد كه در آن نمونه هاي متنوعي از نقوش گياهي ديده شده است. با توجه به نقوش برجسته سيراف اين سوال ها مطرح مي شود: از چه نقوش گياهي در نقشبرجسته هاي سيراف استفاده شده است؟ آيا نقوش گياهي سيراف با نقوش گياهي ديگر دوره ساساني شباهت دارد؟ هدف از نوشتن اين مقاله، مطالعه نقشمايه هاي گياهي نقش برجسته هاي سيراف در دوره ي ساساني مي باشد. در اين مقاله نتيجه گرفته مي شود، نقش برجسته هاي سيراف، جنبه نمادين داشته و بر جنبه تزييني آن، نيز تاكيد شده است. روش تحقيق به كار گرفته شده، تاريخي تحليلي و روش گردآوري اطلاعات، از نوع اسنادي و كتابخانه اي است.