بررسي مورفومتري گرز‌هاي ديو واقع در ژئوپارك پيشنهادي غرب خراسان رضوي

گرز ديو يكي از ژئومورفوسايت‌‌هاي ژئوپارك پيشنهادي غرب خراسان رضوي است كه به دليل كميابي، شگفت‌انگيزبودن و نشان‌دادن فرايند‌هاي زمين‌شناسي، توجه ژئومورفولوژيست‌‌ها و گردشگران زمين را به خود جلب كرده است. هدف از اين تحقيق، كمّي‌سازي و ژئومتري گرز، بيان شيوۀ تكوين، زوال و اهميت اين شكل ژئومورفولوژيك است. روش تحقيق بر مبناي كتابخانه‌اي و ميداني است. در اين تحقيق از منابع نوشتاري معتبر و نقشه‌‌هاي زمين‌شناسي و توپوگرافي براي ادبيات موضوع و جست‌وجو در موقعيت منطقه استفاده شد و از وسايل سنجش همچون متر، شيب‌سنج، كمپاس و ترازو براي بررسي مورفومتري آن و نيز از ابزار‌هاي دندروژئومورفولوژي براي سنجش زمان، بهره‌برداري شد. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه قسمت ارتفاعات ژئوپارك، جايي كه سازند‌هاي كنگلومرايي وجود دارد، مستعد ايجاد گرز است. ستون‌هاي گرز ارتفاع زيادي نگرفته‌اند و سن تشكيل برخي از آن‌ها با توجه به برآورد نرخ برداشت رسوب به بيش از 20 هزار سال بر مي‌گردد. ليچن‌‌هاي مانده بر كلاهك برخي گرز‌ها حكايت از زماني بيشتر از 1000 سال دارد. شيب اكثر گرز‌ها به بالاتر از 40 درجه مي‌رسد. با برداشت و فرسايش از قسمت بالايي، ستون گرز به زوال خود نزديك مي‌شود. در نهايت يكي از كاربرد‌هاي گرز علاوه بر زيبايي خيره‌كنندۀ آن استفاده در ژئوتكتونيك است؛ بدين معنا كه حداقل در 10000 سال گذشته در آن منطقه زلزله‌اي بالاتر از 5 ريشتر اتفاق نيفتاده است.