بررسي تغييرات مكاني فرود مديترانه

فرود مديترانه يكي از مهم‌ترين سيستم‌هاي كنترل‌كنندۀ اقليم ايران در فصل سرد است. در اين مطالعه از داده‌هاي روزانۀ ساعت 12 گرينويچ در محدودۀ زماني 1980-2010 و در محدودۀ مكاني 12/5 تا 70 درجۀ شرقي و 512/5 تا 70 درجۀ شمالي با قدرت تفكيك مكاني 2/5×2/5 درجه استفاده شد. اين داده‌ها از سايت داده‌هاي محيطي آمريكا NCEPNCER تهيه شد. در اين مطالعه، هر سال از اكتبر تا مارس سال بعد به‌عنوان فصل سرد انتخاب شد. همچنين، از حالت T روش تحليل مؤلفه‌هاي اصلي استفاده شد. ماتريس حاصل در تحليل مؤلفه‌هاي اصلي داراي 576 سطر، نمايندۀ نقاط و 186 ستون، نمايندۀ روزهاي هر سال هستند. نتايج تحليل مؤلفه‌هاي اصلي نشان داد هر سال بين 6 تا 9 مؤلفه را در خود جاي داده است و در اين مطالعه فقط مولفۀ اول انتخاب و محور فرود مشخص شد.‌ نتايج نشان داد محور فرود مديترانه در 30 سال دردستِ مطالعه، 9 درجه به سمت غرب حركت كرده‌ و اين مقدار از استوا به سمت قطب افزايش داشته است. همچنين، مشخص شد تغييرات فرود مديترانه به‌علت رخداد تغييرات طولي، عرضي و ارتفاعي در پرفشار جنب حاره است.