مقايسه عملكرد و اجزاي عملكرد دوازده ژنوتيپ ريحان بنفش در دو استان اصفهان و مازندران

به منظور بررسي روند تغييرات عملكرد و اجزاي عملكرد دوازده ژنوتيپ ريحان، پژوهشي در سال 1393 با استفاده از طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار در دو استان اصفهان و مازندران انجام شد. ژنوتيپ هاي استفاده شده در اين پژوهش از نظر عملكرد، ارتفاع بوته، تعداد برگ و تعداد ساقه فرعي با يكديگر تفاوت معني دار داشتند. عملكرد توده هاي قائم شهر، نكا، بهشهر، مباركه و اردستان به ترتيب در دو استان اصفهان و مازندران برابر (1/17 و 8/30)، (5/ 13 و 8/33)، بهشهر (9/12 و 3/29)، مباركه (6/13 و 32) و اردستان (3/15 و 9/32) تن در هكتار بود كه به طور معني دار بيش از ساير ژنوتيپ ها بود. در منطقه اصفهان ارتفاع بوته دامنه اي از 67/19 (توده اردستان) تا 00/28 (بهشهر) سانتيمتر داشت، در حالي كه اين دامنه براي منطقه مازندران برابر 7/29 (فرح آباد) تا 7/41 (دستگرد) سانتيمتر بود. تعداد شاخه فرعي در تمام ژنوتيپ ها در منطقه اصفهان 5/1 تا 2 برابر بيش از منطقه مازندران بود. ژنوتيپ بهشهر بيشترين تعداد برگ در اين پژوهش را توليد نمود (3/73 عدد در بوته). در هر دو منطقه و براي تمامي ژنوتيپ ها عملكرد چين دوم حداكثر و عملكرد چين هاي اول و چهارم حداقل بود. با توجه به نتايج اين پژوهش ويژگي هاي مورفولوژيك و عملكردي ژنوتيپ هاي ريحان به شدت تحت تاثير شرايط محيطي قرار گرفته ولي ژنوتيپ هايي مثل قائم شهر، نكا، بهشهر، مباركه و اردستان پايداري عملكرد مناسبي در شرايط محيطي مختلف نشان دادند.