تاثيركم آبياري، سطوح نيتروژن و اندازه سوخ بر عملكرد بذر و ويژگي هاي زايشي پياز رقم قولي قصه

به منظور بررسي اثرات زمان هاي قطع آبياري، سطوح مختلف نيتروژن و اندازه سوخ مادري بر عملكرد بذر پياز رقم قولي قصه (Allium cepa var. Ghooli gheseh) آزمايشي به صورت كرت هاي نواري خرد شده در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1393 در دانشگاه زنجان اجرا گرديد. در اين مطالعه چهار زمان قطع آبياري شامل قطع آبياري در زمان شروع گلدهي، قطع آبياري در زمان پايان گلدهي، قطع آبياري در زمان شيري شدن بذر و آبياري كامل در كرت هاي افقي، چهار سطح مصرف نيتروژن شامل صفر، 75، 150 و 300 كيلوگرم در هكتار از منبع اوره در كرت هاي عمودي و دو سطح اندازه سوخ مادري پياز شامل 75 و 97 سانتي متر در كرت هاي فرعي قرار داده شدند و در پايان فصل برداشت عملكرد بذر، درصد زودرسي، ميانگين قطر گل، تعداد گلآذين در سوخ و روز تا شروع گلدهي اندازه گيري گرديد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد اثر تيمار زمان هاي قطع آبياري بر صفات زودرسي و عملكرد بذر در سطح احتمال يك و پنج درصد تفاوت معني دار داشتند. قطع آبياري در زمان شيري شدن، پايان گلدهي و شروع گلدهي عملكرد بذر را به ترتيب 10.5، 12 و 39.5 درصد نسبت به آبياري كامل (شاهد) كاهش داد. بيشترين ميزان عملكرد بذر از تيمار آبياري كامل به مقدار 659.4 كيلوگرم در هكتار به دست آمد. مصرف نيتروژن تا سطح 150 كيلوگرم در هكتار صفات قطر گل آذين و عملكرد بذر را نسبت به شاهد افزايش و درصد زودرسي بذر كاهش يافت. اثر اندازه سوخ مادري بر صفات روز تا شروع گلدهي، ميانگين تعداد گل آذين در سوخ و عملكرد بذر در سطح احتمال يك درصد معني دار بود و سوخ مادري درشت با قطر 79 سانتي متر نسبت به سوخ هاي با قطر كمتر برتري داشت. بنابراين در بذر گيري پياز استفاده از آبياري كامل، سوخ مادري درشت با قطر 79 سانتي متر و مصرف 150 كيلوگرم نيتروژن در هكتار براي شرايط آب و هوايي مشابه با استان زنجان توصيه مي شود.