مقايسه مواد معدني و تركيبات زيست فعال شش گونه سبزي در مرحله ميكروگرين در دو سيستم آبكشت و كشت خاكي

ميكروگرين‌ها مرحله‌اي از رشد سبزي‌ها هستند كه به واسطه داشتن ارزش غذايي بالا محبوبيت خاصي در بين مصرف كنندگان پيدا كرده‌اند. پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثر مرحله رشد گياه (ميكروگرين و برگ‌هاي بالغ) در سيستم هاي كشت (آبكشت و كشت خاكي) بر ويژگي هاي رشدي نظير وزن تر و خشك اندام هوايي، وزن تر و خشك ريشه و سطح برگ، تركيبات زيست فعال شامل كلروفيل، كاروتنوئيد، تركيبات فنلي، فعاليت ضد اكسيداني، ويتامين ث، و عناصر معدني شش نوع سبزي (ريحان سبز، ريحان بنفش، كاهو، تربچه، شويد و گشنيز) انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد كه خصوصيات رشدي درتمام سبزي‌ها به‌جز تربچه و شويد؛ تركيبات فنلي و فعاليت ضد اكسيداسيوني برگ سبزي‌هاي كاهو، تربچه و گشنيز؛ محتواي ويتامين ث (در هر دو شرايط كشت خاكي و آبكشت) در تمام سبزي‌ها به‌جز شويد و گشنيز و محتواي تمام عناصر معدني اندازه‌گيري شده (فسفر، منيزيم، كلسيم، پتاسيم، آهن، روي، منگنز و مس) به جز عنصر روي در مرحله ميكروگرين نسبت به مرحله بالغ بيشتر‌ بود. بر اساس نتايج اين آزمايش مي توان نتيجه گرفت كه توليد و پرورش گياهان در مرحله ميكروگرين مي‌تواند به عنوان يك روش مناسب با ارزش غذايي بالا، مورد توجه پرورش دهندگان سبزي قرار گيرد.