مطالعه آيكونوگرافي موسيقي ايران؛ بررسي خطاهاي تفسير، تبيين روش و ارايه راهكار

آيكونوگرافي موسيقي حوزه‌اي نسبتاً نوپا در پژوهش‌هاي موسيقي جهان و همچنين ايران محسوب مي‌شود. در ارتباط با هنر غربي و بررسي تصاوير موسيقايي، مشكلات چنداني وجود ندارد اگرچه در آن حوزه نيز مي‌بايستي روش‌هاي مربوطه كاملاً رعايت شود. اما در ارتباط با هنر نقاشي ايران و بررسي موسيقي در ميان تصاوير به دليل عدم واقع‌گرايي انسان شرقي، مشكلات بيشتري متوجه اين حوزه پژوهشي است. عدم وجود راهكار و روش‌هاي صحيح و همچنين خطاهاي موجود در پژوهش‌هايي با اين موضوع، نگارنده را واداشت تا راهكارهاي مطالعاتي‌اي براي اين حوزه پيشنهاد كند تا براي ساير پژوهشگران راهگشا باشد و از خطاهاي احتمالي در تفسير جلوگيري شود. بنابراين هدف از نگارش اين مقاله پس از بررسي نقد تصوير، پيشنهاد راهكار و روشي بهتر براي استفاده از تفسيرهاي موسيقايي از تصاوير و نقاشي‌هاي ايراني است. از آنجا كه اين مقاله در درجه اول به هدف كمك به پژوهشگران موسيقي نوشته شده، كوشش شده است تا نكات اصلي‌اي كه براي تفسير موسيقايي در ارتباط با نقاشي‌هاي ايراني وجود دارد، بيان شود. بعد از اشاره به نكات اصلي در اين حوزه، در انتها 18 مرحله به عنوان مراحل پيشنهادي براي پژوهشگران ارايه شده است. روش تحقيق در پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي-تحليلي، تاريخي و تطبيقي است.