بازشناسي سازمان فضايي مسكن متداول تهران مورد پژوهي بناهاي آپارتماني رديفي تا ۶ طبقه، زيرگونه شمالي

در دهه هاي اخير، در الگوهاي ساخت مسكن متداول تهران، تحولات زيادي ايجاد شده است. اين تحولات با تغيير خانه هاي حياط مركزي ساخته شده با مصالح بنايي به خانه هاي حياط دار رديفي آغاز و با تبديل به بناهاي آپارتماني با فضاهاي مشاع، ادامه يافت. به طوري كه شكل گيري سازمان فضايي مسكن امروز تهران با تفاوت‌هاي عمده نسبت به الگوهاي پيشين، تحت تاثير ساختار رديفي و ضوابط بناهاي آپارتماني با ارتفاع كمتر از شش طبقه شكل گرفت. هدف اين پژوهش، شناسايي سازمان فضايي واحدهاي مسكوني متشكل در الگوي ساخت بناهاي مسكوني آپارتماني رديفي در تهران است. پرسش اصلي اين است كه الگوي غالب سازمان فضايي واحدهاي مسكوني آپارتماني رديفي متداول امروز تهران چيست؟ براي اين منظور، در چارچوب روش استدلال منطقي، در منطقه ۲ تهران، ۱۲۸ نمونه پلان واحد مسكوني آپارتماني پس از كدگذاري در نرم افزار اگراف تحليل شد. يافته هاي تحقيق، وجود پنج گونه سازمان فضايي متفاوت را نشان مي دهد. از ميان اين پنج گونه، دو گونه غالب، معرف الگوي سازمان فضايي متداول واحدهاي مسكوني آپارتماني رديفي امروز تهران است. نتايج به دست آمده بخشي از نتايج پژوهشي وسيع‌تر است كه مي‌تواند با بازنگري برخي از ضوابط طراحي، به انعطاف بيشتري در شكل گيري مسكن آپارتماني در تهران و ديگر كلانشهرهاي ايران منجر شود.