محاسبه‌ي دز نمونه براي آزمايش مقاومت خمشي در بازتاباننده‌ي رآكتور تحقيقاتي تهران

ايمني در هر نوع آزمايش يكي از موارد بسيار مهم است. آزمايش خمش از جمله آزمون‌هاي مهم براي دست يابي به مشخصه‌هاي مواد است. در اين مقاله، نرخ دز نمونه ي استاندارد براي آزمايش خمش گرافيت در رآكتور تحقيقاتي تهران به دست آمد. با استفاده از استانداردهاي مختلف مقدارهاي دز در فاصله هاي مختلف و دو بازه ي زماني 15 و 40 روز تابش دهي محاسبه شد. محاسبه ها با استفاده از دو كد اوريجين و ام. سي. ان. پي. ايكس انجام شد. مقدارهاي ناخالصي ماده با استفاده از دو تكنيك فلوئورساني پرتو ايكس (XRF) و طيف سنجي نشر اتمي پلاسماي جفت شده ي (ICP-AES) اندازه‌گيري شد. نتيجه هاي محاسبه ها نشان داد كه استاندارد كليبورن و تروبي از استانداردهاي ديگر سختگيرانه تر بوده و نمونه پس از گذشت 20 روز از تابش‌دهي با رعايت فاصله هايي در حدود cm 100 داراي دز كم تر از 1μSv h 2 براي انجام آزمايش ها است. هم چنين محاسبه هاي مربوط به محفظه ي انتقال نشان داد كه محدوديتي در انتقال نمونه ها وجود ندارد. در نهايت مي توان گفت روش به كار گرفته شده در اين پژوهش مي تواند براي ديگر مواد موجود در قلب رآكتور نيز مورد استفاده قرار گيرد.