پديد آورندگان :
اسفرجاني، فهيمه دانشگاه اصفهان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، اصفهان، ايران , مرندي، محمد دانشگاه اصفهان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، اصفهان، ايران , مرادي، همت الله دانشگاه اصفهان - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، اصفهان، ايران
كليدواژه :
پروتئين فسفولمبان , ساركوليپين , تمرين اينتروال شدت بالا , تمرين اينتروال كم شدت
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف
كلسيم نقش اساسي در عملكردهاي سلولي همچون انتقال، ترشح، فعاليت آنزيم هاي سوخت و سازي، چسبندگي سلولي، و انقباض عضلاني دارد و اختلال در سطوح سيتوزولي آن با ناهنجاري هاي سلولي و آپوپتوز همراه است. هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير شدت هاي مختلف تمرين، و بي تمريني متعاقب آن بر تغييرات فسفولمبان و ساركوليپين، پروتئين هاي مهاري درگير در انتقال كلسيم است.
مواد و روش كار
تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و توسعه ايي، و با توجه به روش اجرا تحقيق تجربي است. 36 رت نر سه ماهه نژاد ويستار، با وزن92/ 35±325/66در سه گروه تمرين اينتروال كم شدت(LIT)، تمرين اينتروال شديد(HIIT)، و كنترل(CO) قرار گرفتند. گروه LIT و HIIT به ترتيب با سرعت هاي، 12 تا 15، و 25 تا 30 متر بر دقيقه، به مدت 8 هفته، 40 جلسه بر روي تردميل دويدند. در پايان هشت هفته تمرين و چهار هفته بي تمريني، از هرگروه 6 نمونه آسان كشي و عضلات بازكننده طويل انگشتان(EDL) و نعلي(Sol) آنان خارج، هموژنيزه، و سانتريفيوژ گرديد. آزمون الايزا براي بررسي محتوي پروتئين هاي PLN، و SLN استفاده شد. ANOVA، t استودنت مستقل، و آزمون آناليز واريانس دوراهه (0/05≤α) براي تحليل آماري استفاده گرديد.
يافته ها
نتايج تحقيق نشان داد كه بين شدت تمرين و نوع تار عضلاني بر ميزان پروتئين هاي مهاري فسفولمبان (0/008=P)، و ساركوليپين (0/001=P) اثر تعاملي معني داري وجود دارد. به علاوه، پس از چهار هفته بي تمريني، اثر تعاملي معني داري بين نوع تار عضلاني و سابقه تمرين قبلي بر تراكم فسفولمبان (0/002= p) مشاهده شد.
بحث و نتيجه گيري
به نظر مي رسد تمرينات LIT در عضلات تندانقباض موجب كاهش بيشتر سطوح پروتئين هاي مهاري و بهبود انتقال كلسيم مي گردد. همچنين، بي تمريني موجب افزايش پروتئين هاي مهاري بويژه در عضله تندانقباض و كاهش سرعت و غلظت انتقال كلسيم مي گردد.
چكيده لاتين :
Abstract
Background & Aims: Calcium plays a major role in cellular functions such as transmission, secretion,
the activity of fuel enzymes, cell adhesion, and muscle contraction. Disturbance in its cytosolic levels is
associated with cellular abnormalities and apoptosis. The purpose of this study was to investigate the
effect of different training intensities, and consequent detraining on changes in phospholamban, and
sarcolipin, inhibitory proteins involved in the transfer of calcium.
Materials & Methods: The present research is applied and developmental in terms of purpose and
experimental in terms of the method. Thirty-six male Wistar rats (325.66 ± 35.92) were divided into
three groups: aerobic training (AE), high intensity interval training (HIIT), and control (CO). The AE
and HIIT groups ran on treadmills at speeds of 12 to 15 and 25 to 30 (m/min) for 8 weeks. At the end of
eight weeks of training and four weeks of detraining, the samples were killed, and their extensor
digitorum longus (EDL) and soleus (Sol) muscles were removed, homogenized, and centrifuged. ELISA
test was used to evaluate the content of PLN and SLN proteins. ANOVA, independent t-test, and twoway
analysis of variance test (α = 0.05) were used for statistical analysis.
Results: The results of the study showed that there is a significant interactive effect between the exercise
intensity and the type of muscle on the content of inhibitory proteins, phospholamban (P = 0.008), and
sarcolipin (P = 0.001). In addition, after four weeks of detraining, interactive effect between muscle type
and background of training on phospholamban density (p = 0.002) was observed.
Conclusion: It seems that AE exercises in slow-twitch muscles cause more reduction in inhibitory
proteins. It also increases the level of inhibitory proteins, especially in the muscle, which reduces the
calcium transfer rate.
